Fyrir nokkrum árum síðan þegar aldamótinn voru genginn í garð, hélt ég á fund æskuáranna. Ég elti minningarnar út á Granda þar sem ég háði einvígi fornum , við marhnnúta á bryggjunni illa vopnum búinn til í alt með öngul færi og nesti frá ömmu.

þrjátíu árum síðar stóð ég þar á vígvellinum fyrir neðan Grandakaffi og sá að hann sat þar gamli maðurinn . Grár og í herðum hokinn . Hann var þarna ennþá hann Gvendur Skrítni með flöskuna sem eina vininn sér við hlið.

Hann lyfti víninu varlega eins og stoltur faðir liftir frumburði sínum í fyrsta sinn og horfði gegnum glerið á bátana og sólina sem kíkti á okkur báða

Ég hóstaði í kureisisskyni . Honum varð litið um öxl, og tapaði flöskunni sem féll í hafið. Guðmundur Skrítni starði langa stund á eftir flöskunni .

Í augnablikinu hélt ég að sá gamli skildi henda sér í sjóinn eftir eina vini sínum, síðan hóf hann hrjúfar hendur sínar til himins og hrópaði: Heilaga Guðs móðir og jómfrú María ! Tvöþúsundkall beint til andskotans! Er mig að dreyma? er heimurinn virkilega svo vondur? öskraði hann með titrandi sársauka í röddinni.

Hann leit á mig gegnum tárinn. Ert það þú Gísli Eiríkur og Helgi
auminginn sem gast ekki veitt Marhnút sem ungur helvítis ófétið snöktaði hann. Fórst ekki þú til Svíþjóðar?

Hér sit ég saklaus og drekk mitt vín og þá kemur einhver asni
utan úr heimi og klúðrar öllu . Bara hafið gæti tekið mig grætur hann áfram , þú helvítis sjór sem stelur öllu . Af hverju ekki mér líka?

Elsku Guðmundur ég kom bara hingað til að endurvekja barnæskunna þar sem ég streið við stærsta marhnút í heimi
og tókst ekki að fanga hann.

Elsku Guðmundur minn Taktu nú á móti þessum Fimúsundkrónum sem bót fyrir klaufaskap minn og þökk fyrir
gamla vináttu.

Guðmundur tók seðillin og hélt á brott örlítið reystari í hrygg.
Það síðasta ég sá af honum var þegar hann hvarf fyrir hornið á Grandakaffi tautandi : Hvílíkur heimskingi Hann Gísli Eiríkur og Helgi .

Smá hreifing á hafsfletinum og öngull æskunnar sökk í sjó.
færið skalf og baráttan var hafinn að nýu.

Eilífð síðar lá hann þar á bryggjunni , stærsti Marhnútur í heimi . Það var áfengislykt af honum.