Já, þetta er heimsins einkennilegasti saumaklúbbur.

Það eru til margir verri staðir en Gestapó til að létta af sér tilfinningalega. Og fáir betri.

Ég mæli með því að þú fáir þér trambólín. Hopp á trambílíni getur dregið stórlega úr þunglyndinu en samt er skemmtilegast að hafa börnin með í þeim leik. Gangi þér vel.

Mér til skammar þá áttaði ég mig ekki á alvarleika málsins og reyndi að vera fyndinn þar sem þú tjáðir þig. Biðst ég innilega fyrirgefningar, mér datt ekki í hug að ástandið væri svona.
Knús á þig!

Það vill þannig til að ég þekki einn sem lýsti aðeins raunum þínum fyrir mér. Þetta er alveg skelfileg lífsreynsla get ég ímyndað mér en get ekki sett mig í þín spor samt. Reyndu að gera eins gott og hægt er úr aðstæðunum þó svo það geti verið erfitt. Það er eiginlega ekki hægt að segja að þetta lagist með tímanum. Hins vegar þá geturðu litið sem svo á að þetta opni ákveðnar leiðir fyrir þig í ákveðnar áttir sem þú áttir ekki von á að geta nýtt þér áður. Þú átt samúð mína alla! Sívertsensetrið sendir baráttukveðjur til þín!

Knús. Vonandi finnurðu sæmilega farsæla leið út þessu fyrir þig og krakkana.

Finnst þér við ekki vera æðisleg. Rattati , á meðan þú hefur okkur þá ertu betur settur. Hér er þéttur kjarni sem þú getur talað við um flest allt. KNÚS

Það eina sem að það kostar þig er að missa af börnunum þínum í nokkur ár? Sem skilnaðarbarn þá langar mig að gráta við að lesa þetta. Það eina? Það eina?!

Vissulega skil ég að þér líði illa. En guð minn góður... ekki gera börnunum þínum þetta. Ég bið þig... Trúðu mér. Ég veit ekki hvernig ég á að fá þetta í orð einu sinni mér er svo um.

Úff. Þetta er grafalvarlegt mál og ekkert skemmtiefni. Ef ég skil þig rétt þá ertu búinn að binda þig til nokkurra ára á þess að eiga von um að sleppa án stórra fjárútláta. Er ekkert hægt að semja við þetta kompaní sem er með þig í gíslingu um styttri samningstíma, eða lengri frí eða eitthvað svoleiðis? Mér sýnist að þú sért það verðmætur starfskraftur að þeir verði að koma á móts við þig á einhvern hátt, því það er hagur fyrirtækisins að þú fúnkerir almennilega í vinnunni. Starfsmaður með hugann í annari heimsálfu er ekki að virka vel fyrir fyrirtækið..
Það er vissulega rétt sem Hr. Sívertsen segir, að það felast tækifæri í flestum vandamálum, en ég segi fyrir mitt leiti að ég hefði ekki viljað fá þetta "tækifæri" svona upp í hendurnar.
Ég get bara sent þér mínar bestu kveðjur og ég vona að þú náir að finna einhverja þolanlega lausn á þessu, því svona getur þetta ekki gengið.

Gangi þér vel Rattati.

Þetta er ekkert spaug. Vonandi finnur þú leið út úr þessu, peningar eru bara peningar, en þú ert eini pabbi sem krakkarnir þínir eiga. Bestu kveðjur líka frá mér!

Þetta er skelfileg staða sem þú ert í og þú átt svo sannarlega samúð mína alla. Vonandi tekst þér að finna leið út úr þessu svo þú getir verið með börnunum þínum. Knús.

Knús.

Ég veit ekkert hvað ég á að segja því ég missti af uppvexti minna barna að miklu leiti og get engum um kennt nema sjálfum mér.
Ég get ekkert nema gefið þér knús og kærleiksríkar hugsanir kallinn minn og það geri ég svo sannarlega.
Ég veit líka hvernig þér líður í öðru landi og fjjölskyldan farin, þú skyndilega einn.
[Tekur utan um Rattata og knúsar bæði fast og lengi]

Þetta samfélag hérna er skrítið. Gott fólk hér og kærleiksríkt eftir því sem ég get sagt og á þeim tíma sem ég hef verið hér, hef ég eignast mína bestu vini.

Þegar ég las þetta þá hljómaði eins og þú værir í fangelsi togstreytan er svo mikil. Kannski má líkja stöðunni við fangelsi ég veit það ekki. En ég vona að þú finnir lausn á þessum málum og að þú hittir börnin aftur sem allra fyrst.

Vjer getum ekkert sagt annað en að vjer vonum að þjer finnið skástu lausnina hver sem hún er. Staða mála er a.m.k. allt annað en góð núna.

Tek undir með öllum ofanrituðum.

Hvort helduru að þú eigir eftir að sakna meira, peninganna eða barnanna?
Hvort helduru, eftir 20 ár, að þú eigir eftir að þakka meira fyrir, peningana sem gerðu þér kleift að eiga fínt hús og bíl og flatskjá etc, eða tímann sem þú eyddir með börnunum þínum, minningarnar sem þú átt frá uppvexti þeirra og nánu tengslunum sem þér tókst að skapa við þau?

Lífið er sjaldnast einfalt. Vona að þú finnir bestu lausnina á þessu.

Ég er forviða yfir vandræðum þínum en tel að sé til lausn. Taktu nú samningspappírana til lögfræðings og láttu fara yfir þá, það hlýtur að vera smuga. Ég tek undir orð Huxa starfsmaður á hálfum afköstum er lélegur starfsmaður. Þú getur örugglega samið þig út úr þessu.

Vona að þú finnir farsæla lausn á vandanum.

Það er alltaf ákaflega gott að sækja stuðning hingað! Gangi þér vel - það leysist alltaf allt á endanum.

Það er alltaf ákaflega gott að sækja stuðning hingað! Gangi þér vel - það leysist alltaf allt á endanum.

Aulinn minn. Þetta "eina sem kostar mig" var ætlað kaldhæðnislega. Sorrý fyrir að vera ekki skýrari.

Þið hin, takk öllsömul.

,,Ungur var eg forðum,
fór eg einn saman:
þá varð eg villur vega.
Auðigur þóttumst
er eg annan fann:
Maður er manns gaman."

Ég verð að segja Rattati að ég hef alltaf notið þess að lesa félagsritin þín. Þú gefur þér tíma í að útskýra útlit alls í kringum söguna og samlíf þitt við samvinnufólk þitt. Auk þess sem þú ert sá eini sem hefur eiginlega samþykkt mig hérna.

Það verð ég þó að segja að ég átti pabba þangað til ég varð 4ra ára, þá fór kallinn og eiginlega bara til helvítis í mínum augum. Þó hefði ég viljað hafa karlandskotann sem helgarpabba frekar en ekkert. Móðir mín og ég erum í mjög góðu sambandi aftur á móti. Þannig er að fólkið sem börnin alast upp með mest, er fólkið sem börnin þekkja best (úr þessu mætti jafnvel gera málshátt sem ég var að finna upp í þessu).

Gerðu það vinur, barnanna vegna, að hætta að andskotast þetta einsog fáráðlingur um allan heim. Ef þessir menn sem þú vinnur fyrir geta ekki komið til móts við þig, þá ættirðu að drulla undir koddann hjá þeim og fá þér vinnu í einhverju öðru fyrirtæki, þó það gefi meðallaun.

Sjómenn eiga erfitt og þeir sem eru lengst, eru um 40 daga úti. Hvorki ég né jafnvel þeir gætu sett sig í þín spor.

Hafðu þetta í huga: "Fólkið sem börnin alast upp með mest, er fólkið sem börnin þekkja best.

Kv. S.S.

Vonandi rætist úr þínum málum... Knúsipús...

P.S. Hver er tilgangurinn með því að hafa nafnið mitt í heiti þessa félagsrits? Var það af því að ég var ósáttur við síðasta félagsrit þitt?
Ástæðan fyrir því að ég var ósáttur við það, var að þú hefur sett sjálfum þér háan standard og þetta voru vonbrigði...

Skabbi minn, ég hef bara gaman af að stuða fólk, ekkert annað. Þú varst svo skemmtilega ósáttur að ég hafði rosalega gaman af. En alls ekki illa meint, Skabbi minn.

[Flengir Rattata fyrir stríðni].... en í alvöru, vonandi rætist úr þessu hjá þér... hér er um flókið vandamál að ræða og ég reikna með að þú finnir bestu lausnina á því, með eða án og hjálpar okkur besservissana...

[veit bara ekkert hvað hann á að segja]

Þá er held ég best að þegja [Glottir eins og fífl og minnir sjálfa sig á að hætta að rífa alltaf kjaft]

Ég er skilnaðarbarn og er fullkominn. Ekkert að því. Passaðu þig bara á að borga alltaf meðlögin og hitta þau reglulega. Það er mjög mikilvægt!

Skál og knús!

Kimi minn, ef skilnaðarbörn eru fullkomin ef þau eru einsog þú þá er mannkynið í útrýmingarhættu , þú og þitt einlífi.

Elsku Rattati.
Ég hef nú ekki mikið verið á ferðinni undanfarið (skóli og barn) en ég sendi þér hér með stórt faðm.

Þegar þú losnar undan þessum samningi, eyddu eins miklum tíma með krökkunum og hægt er. Þangað til skaltu hringja í þau, skrifa þeim bréf og hitta þau eins mikið og hægt er!

Þetta er erfið staða, en öll él birtir upp um síðir.

Jæja Dula mín. Hvað segirðu, ertu ekki hress?

Kimi Jú , ég er alveg ágæt , kærar þakkir.

Það er ekkert að því að mannkynið sé í útrýmingarhættu. Þá er meira pláss fyrir endurnar! Múhahahahaha!

"Öll stél birtir uppum um síðir."