Fyrir rúmum þremur árum tók ég ákvörðun. Frekar stóra ákvörðun, um að flytja til Danmerkur.
Fyrir tæpum þremur árum lét ég svo verða af því að flytja. Merkilegt hvað ákvarðanir í stærri kanntinum eru mér auðveldar á meðan ég get ekki fyrir mitt litla líf ákveðið hvort ég vilji súkkulaði- eða karamellusósu á ísinn minn.
Nú er ekki liðinn mánuður frá því að ég tók þá ákvörðun að flytja aftur heim. Og það gerist í nótt.
Reyndar hefur heimþráin verið að naga í mig í nokkra mánuði núna...eða kannski bara þráin í eitthvað annað. Eitthvað gott.
Ekki það að Danmörk hafi ekki verið góð. Ótrúlega margt hefur gerst á síðustu 3 árum í mínu lífi, eins og ég er viss um að margt hefur gerst í ykkar líka. Ég varð ástfangin - Kláraði skóla - Ákvað hvað ég vildi verða þegar ég yrði stór - Byrjaði aftur í skóla - Bjó í 'sveit' - Bjó í stórborg - Eignaðist vini - Eignaðist frosk - Hætti að vera ástfangin - Missti vin - Vann mörg gjörólík störf - Var fátæk - Var rík - Var hamingjusöm - Var óhamingjusöm.
Var ein.
Ég gæti líklega búið til lista hundrað sinnun lengri en þennan. En hlífi ykkur við því.
Afhverju núna? Þegar efnahagurinn er asnalegur og allt að fara til fjandans.
Fólkið. Ég elska fólkið. Mér er svo sama hvort þú eigir jeppa og skútu eða hvort þú lifir á ástinni.
Vinir eru ekki draslið sem þeir eiga.
Þeir eru það sem þeir eru...innaní. Hjartað.
Fólk skiptir mig svo miklu miklu miklu meira máli en peningar gætu nokkurntíman gert. Ég neita að vera í burtu frá vinum mínum og fjölskyldu lengur því það er ekkert að halda mér í burtu nema ég sjálf.
Svo sakna ég ykkar bara allveg helvítis helling!
Ævintýrin voru mörg og misjöfn síðustu 3 árin.
Ég hef breyst gífurlega mikið...en samt ekki neitt.
Í nótt byrjum við á nýrri bók.
Jibbí! Það verður þvílíkt stuð að fá þig aftur. Hvernig er Fræ að taka flutningunum?
Velkomin heim, það er gott að prófa að búa erlendis þú ekki sé nema um stund.
Hvernig gastu verið ein ef þú eignaðist frosk og það kemur ekkert fram um að þú hafir misst froskinn. Hann hefur vonandi ekki breyst í príns og hlaupist svo á brott með móður þinni.
Flott rit. Mér líst vel á þetta. Hárrétt að það skiptir mestu máli að vera innan um rétta fólkið.
Mér finnst alltaf frábært (í hástöfum) að sjá fjöllin og berangurslegt landslagið þegar ég kem að utan. Velkomin heim.
Það er magnað hvað Íslendingar eru stoltir af þessu eylandi úti í ballarhafi. Það er samt þetta stolt sem heldur okkur saman. Velkomin heim.
Takk kæru vinir! Það er ljúft að vera komin heim.
Takk Furða, Fræ tók þessu bara furðu vel (dadara) Hann er sprækasti froskurinn í bænum núna held ég
Hlebbi, maður getur verið einn þrátt fyrir að vera í 100manna hópi. En satt er það að ég hafði alltaf Fræ. Þannig að því leitinu var ég ekki ein. Frekar einmana. Mín mistök.
Ég er komin heim! Víííííí <Skín sem sólin>
Velkomin sætust [ljómar upp] nú getur þakið fokið af hvaða húsi sem er þegar við förum að hlæja saman.
Velkomin til landsins - það er ánægjulegt að sjá að einhverjir flytja til landsins en ekki bara frá því eins og nú árar.
Svo tökum vjer undir það sem krossgata segir um fjöllin.
Ég fyllist alltaf þunglyndi þegar ég sé gráu steppuna milli Keflavíkur og Reykjavíkur - kannske ég þurfi bara að vera lengur í burtu...
Ég tek undir með Vlad - nú þurfum við einmitt á jákvæðum og hressum Íslendingum að halda! [Ljómar upp]
Mikið var þetta ljómandi félagsrit og skömm að ég skyldi ekki sjá það fyrr en nú! En betra seint en aldrei - kæra þökk og velkomin heim.