— GESTAPÓ —
Sundlaugur Vatne
Heiðursgestur og  skriffinnur.
Saga - 1/11/06
Ýsfirzk fyndni XX

Kæru lesendur. Viðbrögð við seinustu tveimur bindum þessarar ritraðar minna hafa verið með eindæmum. Leynir sér ekki að fólk er orðið þyrst í lestur góðra félagsrita og gamanmála og hef ég því ákveðið að senda frá mér enn eitt tölublaðið nú fyrir jól, enda hef ég grun um að ýmsir kunni vel að meta að fá eintak af Ýsfirzkri fyndni í jólagjöf. Bindin eru nú með þessu síðasta bindi orðin 20, auk afmælisrits sem ekki var tölusett og kom út á eins árs rafmæli mínu. Vona ég að lesendur mínir muni njóta sem endranær.

Eins og lesendum er kunnugt þá heitir sóknarpresturinn okkar séra Guðbjartur, en er alla jafna aldrei kallaður annað en séra Bjartur.
Hann er búforkur mikill og ekki laust við að hann þyki nokkuð sínkur og fégírugur.
Fyrirrennari séra Bjarts í embætti var hinsvegar ekki sami forkurinn og sat búsýsla öll mjög á hakanum hjá honum en hann var hins vegar mun duglegri að nýta sér greivikni sóknarbarna og fá alla skapaða hluti lánaða sem hann vanhagaði um. Jafnvel fé og þótti það fé sem honum var lánað yfirleitt innheimtast illa.
Eitt sinn átti Eiríkur á Þvottá leið hjá hlaði á prestsetrinu og var séra Bjartur þá að slá heimatúnið. Eiríkur gaf sig á tal við hann og sagði: “Svo þú er að slá túnið. Það er gott. Annað var með fyrirrennara þinn. Hann sló nú bara söfnuðinn.”

******************************

Oft er mikið um að vera fyrir kosningar á Ýsufirði og framboðsfundir bæði fjölmennir og fjörugir.
Fyrir hreppsnefndarkosningar á síðasta ári var haldinn fjölsóttur framboðsfundur í félagsheimilinu, eins og ég hef minnst á áður.
Þar kynntu fjögur framboð stefnumál sín: Bændaflokkurinn, Íhaldsflokkurinn, Framfarafélagið og Óháði listinn.
Hásteinn barnakennari er formaður Framafarafélagsins og efsti maður þar á lista. Í lokaræðu sinni á þessu framboðsfundi klykkti hann út með því að segja: “Og munið, á kjördag, að Framfarafélagið er svarið”.
“Þá hefur nú ekki verið gáfulega spurt, “ heyrðist þá í Ragnari á Brimslæk, fyrsta manni á lista Íhaldsflokksins.

******************************

Kaupfélagsstjórinn okkar, hann Héðinn, sem aldrei er kallaður annað en Kaupa-Héðinn, telur sig mjög listrænan og vill hann ýmislegt fyrir listalífið á Ýsufirði gera.
Eitt sinn tók hann upp á því að fá skólabróður sinn einn frá verzlunarskólaárunum, sem lagt hafði sönglistina fyrir sig og gert það nokkuð gott í tónlistinn, til að koma til Ýsufjarðar og halda tónleika.
Hengdi Héðinn síðan auglýsingar á símastaura og veggi Kaupfélagsins þar sem væntanlegir tónleikar voru auglýstir og tekið fram að aðgangseyrir væri 500 krónur.
Daginn eftir að auglýsingarnar höfðu verið hengdar upp fékk Kaupa-Héðinn sér gönguferð um þorpið til að kanna viðbrögð og sá þegar að nokkur hópur Ýsfirðinga hafði safnast saman við einn símastaurinn. Gekk Héðinn þangað og heyrir þá að Sæmundur á Strönd segir: “Heilar 500 krónur! Þeir opna ekki kjaftinn fyrir ekki neitt þessir karlar.”

******************************

Þannig háttar til á símstöðinni á Ýsufirði að Sif símstöðvarstjóri og eiginmaður hennar Lárus á Polli, sem við köllum nú alltaf Lárus landpóst því hann gegnir starfi bréfbera, búa í íbúð sem er í símstöðvarhúsinu og ætluð símstöðvarstjóra.
Sá galli var þó á að ekki var innangengt milli símstöðvarinnar sjálfrar og íbúðarinnar og var Lárus nokkrum sinnum búinn að leita leyfis hjá Landssímanum til að gera dyragat milli eldhúss íbúðarinnar og skrifstofu símstöðvarstjórans. Bauðst hann jafnvel til að gera það sjálfur eða fá mann til verksins.
Fékk hann að lokum heimild til þessa verks en þó með því skilyrði að smiður á vegum Landssímans kæmi að sunnan til að vinna verkið og skyldi hann búa hjá þeim hjónum meðan hann ynni það.
Þegar smiðurinn loks kom reyndist hann vera maður nokkur við aldur, enda farinn að grána og með eindæmum verklatur. Sat hann hálfu og heilu dagana í eldhúsi þeirra hjóna, sötraði ótæpilega kaffi og fann sér alltaf eitthvað til að slá verkinu á frest.
Kom að því að rólyndismanninn Lárusi á Polli þraut þolinmæði og eitt sinn, er hann kom að smiðnum yfir kaffibolla í eldhúsinu, kastaði hann fram þessari stöku:

Kunni ekki að gera gat,
með grátt í vöngum,
yfir kaffi einatt sat
oft og löngum.

Þótti mönnum þetta smellinn kveðskapur og var vísan brátt á hvers manns vörum á Ýsufirði. Enda hafði smiðurinn sig burt með skömm með næsta strandfararskipi en Lárus á Polli fékk Sævar á Strönd til þess að hjálpa sér að gera dyragatið og var því verki lokið á einni helgi.

   (24 af 55)  
1/11/06 19:01

Litla Laufblaðið

Afbragð!

1/11/06 19:01

Billi bilaði

Skrifstofunni skaust hún frá
og skellti sér í krókinn.
Með landpósti er fínt að fá
funheitt kaffi og smókinn.

1/11/06 19:01

krossgata

Einstakt.
[Lætur gylla ritsafnið]

1/11/06 19:01

Andþór

Alltaf snilld!

1/11/06 19:02

Nermal

Alltaf er hann einstakur Ýsfyrzki húmorinn

1/11/06 19:02

blóðugt

Afbragð sem bragð er af!

1/11/06 19:02

Regína

Gaman af þessu, eins og alltaf.

1/11/06 20:00

Grýta

Þú ert nú bara nokkuð góður í þorpssögunum Sundlaugur og gott ef ég þekki ekki þessar persónur af lýsingu þinni.
Flottar sögur og fyndnar, svo eitthvað normal og í takt við veruleikann.
Ekta!

1/11/06 20:01

Skabbi skrumari

Já... segi eins og Grýta... þetta eru ekta sögur... Skál

1/11/06 20:01

Mjákvikindi

Þessar sögur eru alltaf skemmtilegar. Takk.

1/11/06 20:01

Heiðglyrnir

Herra Sundlaugur Vatne kastar hér perlum sínum, fyrir okkur Gestapóa sem aldrei fyrr. Riddarinn fyrir sitt leiti, vonar að djúpt sé á; að fyrir nokkurn einasta enda sjáist á þessari úrvals útgáfu. Riddarakveðja.

1/11/06 20:01

Vladimir Fuckov

Skál !

1/11/06 22:01

Rasspabbi

Þetta er alvöru, ekkert plat.

1/11/06 23:00

Golíat

Takk fyrir mig.

Sundlaugur Vatne:
  • Fæðing hér: 14/12/04 10:28
  • Síðast á ferli: 18/3/24 21:27
  • Innlegg: 4373
Eðli:
Sundkennari og ritari Ungmennafélagsins Andspyrnunnar í Ýsufirði.
Fræðasvið:
Sund og blautlegar vísur
Æviágrip:
Eg heiti Sundlaugur Vatne. Eg er sundkennari við Vatnsveituna í Reykjavík og er fæddur og uppalinn á Ýsufirði. Faðir minn var Hundblautur Vatne, hafnsögumaður, vitavörður, sundkappi og stofnandi og fyrsti formaður Ungmennafélagsins Andspyrnunnar. Móðir mín var Sundlaug Vatnsdal, sunddrottning, húsmæðrakennari og gjaldkeri Kvenfélagsins Vonar.Eg stundaði nám við íþróttaskólann í Usselröd og tók sundkennarapróf í Sundhöllinni í Árósum.Eg er afkomandi Votkels í Lækjarbotnum, landnámsmanns í Ýsufirði enbý ásamt fjölskyldu minni í Reykjavík að Séstvallagötu 16 1/2 og ek bifreið Volvo Amazon.Helstu áhugamál mín eru íþróttir og þá helst sund og glíma og ungmennafélagsstarfið, enda er eg ritari Ungmennafélagsins Andspyrnunnar, Ýsufirði, og einnig hef eg allnokkurn áhuga á blautlegum vísum.