Ljóta grefilsins rugliđ á árstíđunum.
Vetur getur vota klessu
vađiđ yfir strikiđ.
Esjan fölnar yfir ţessu
óskaplega mikiđ.
Vetur kóngur vorsins dís
vel í setur hnýflana
klakabönd og kaldan ís
- kannski vill'ann fífl'ana.
Já, á morgun verđur í stađinn komiđ vetrarhret. Skál ! [Kemur međ nokkur tonn af plútóníum]
Kveđju vil ég kalda ţakka
kemur eflaust brátt ađ ţví.
Vetrar til međ von ég hlakka
vermir oss ţá sólin hlý.