Sullađi nokkrum vikhendum (stuđlavillum) úr mér um haustiđ
Vikhent ţvađra verđ um haust viđ skjáinn
stuđlavilltan vćli óđ
vitstola í bláinn.
Foldarstrá ef fölt í vindi iđar,
skjálfa í hrönnum skáldin klökk
skrjáfa vísnamiđar.
náttúran er söm viđ sig sem gengur
ţó ađ visni vallarstrá
víđa er happafengur
Fullir ţrestir fljúga á milli greina
gerjuđ berin gleypa af móđ
gott ţeir fá ađ reyna
Héla bílar, hendur kaldar skafa.
Vandamáli veitir bót
vetlinga ađ hafa
Nöglum járnarst núna dekkjafákar
saltar götur svífa um
soltnir bensínhákar
Frosin rósin fer ađ vaxa á glugga
glitrar ţar ef gćgist sól,
grćr ţó best í skugga.
Hćfir nú ađ hćtta fólk ađ kvelja
ef ég kvćđi áfram hér
upp ţiđ munduđ selja
Út og suđur ennum haust má ţvađra
hćtti samt ađ hirđa um ţađ
hérna springur blađra
[Andvarpar] ahaaaa ţetta var nú gott, bara eins og smyrsl á sálina. Hafđu innilegar Riddaraţakkir fyrir minn kćri.
Já, ţetta er eins og júgursmyrsl á júgur sálarbeljunnar... [á ég nokkuđ ađ mjólka ţennan brandara meira hehe]
Listalega ort ađ vanda... Skál...