Langt er um liđiđ...Heil og sćl mín kćru...Rósagarđurinn blómstrar sem aldrei fyrr. Riddarakveđja...Já og Skál he he.
.
.
.
.
Spurđ var hún úr spjörunum
Spengilega fljóđiđ
Svo-er stóđ á svörunum
Sveif á enda... ljóđiđ
.
.
.
.
.
.
Töfra Stundir
Já og ţakka ţér Leikhúsdraugs(auka sjálf), einhvers sem hefur gaman ađ leiđindum.
ágćtis ljóđ... reyndar langt frá ţínu besta en ágćtt samt.
Svona kóna eins og leikhúsdrauginn er ég löngu hćttur ađ hlusta á ef ţeir koma međ leiđindi.
Gaman ađ sjá ţig aftur Heiđglyrnir riddari. <Ljómar upp>
Töfra Stundir
Mikiđ hef ég saknađ ţessa orđa ţinna!
Velkominn Riddari sćll... ég hygg ađ ţađ sé eitthvađ leynilegur bođskapur í ţessu... Skál
Komdu margfagnandi, mćti kammerat !
-
Riddarinn međ rósirnar
ríđur um & skálar,
dísćtustu drósirnar
dragandi á tálar.
Ţegar ríđur ríddarinn
rétt um ljóđagrundir
hlýtur jafnan hugur minn
helgar töfra stundir.
Nektin engin nauđ er hér
ef neitar hún ađ spinna
lygavefjarföt, og fer
félagann ađ ginna.