Ţađ var eftir ball á Akureyri ađ hópur fór saman í Kjarnaskóg til ađ njóta lengur lífsins. Ţá sá ég hana aftur, stúlkuna sem áđur vegna stöđu okkar, var mér forbođin. Hún átti sér ţá mann, sem hún unni og ég mína ást. Viđ höfđum alltaf horft á hvort annađ međ forvitni og „spyrjandi ţrá". Nú héldu okkur engin bönd, engin önnur sambönd.
.
Rómantísk og falleg ástarsaga.
Taktföstu öldurnar heyrast í gegnum söguna.
Einnig finnum viđ sjávarilminn og horfum á selinn međ ykkur.
Ég seigji ekki ef heldur ţegar ţú riddarinn tekur á móti Nóbelsverđlaununum úr hendi Svíakonungs. ţá kanski ţú munir eftir vini ţínum asnanum mér og bjóđir mér á kaffihús í Stokkhólmi
Ći ţakka ykkur svo mikiđ. Mikiđ eruđ ţiđ góđ viđ Riddarann...[GHE viđ gerum bara samning. Ef ađ ţú fćrđ ţau á undan, sem er nú líklegra, ţá býđur ţú Riddaranum].
Já... svona er lífiđ dásamlegt á Akureyri.
Sind ađ eiga ekki fleiri bryggur handa ástföngnum pörum.
Nóg er af selnum.
Falleg saga.
Já, ástin er fegurst í tćrum einfaldleika sínum og blygđunarlausri nekt. Mikiđ hefur ţú elskađ bćđi heitt og ósjálfrátt, kćri vinur Heiđglyrnir. Til eru stundir sem líđa sem í eilífri sćlu og mađur vill helst aldrei hverfa frá og síđar veltir mađur ţví fyrir sér hvort ţetta hafi virkilega gerst.
Thetta er gód saga. Ekki hef ég upplifad slíkt og mun ad ollum líkindum aldrei gera, en náttúran (thar á medal bara nidri vid hofn) getur stundum borid mann ofurlidi.
Já hér er gott fólk og Riddaravćnt. Ţakka ykkur hjartanlega. [Sundlaugur minn ţađ er styrkur ţess ađ eiga minningar. Ţú ţarft aldrei frá ađ hverfa og andartakiđ getur mađur átt endalaust međ sjálfum sér og nú hér međ öđrum]...[Jóakim minn ţú varst ađ upplifa ţađ, (svona eins og hćgt er) í gegnum mínar minningar]...[Akureyringar..!,, gaman vćri ađ vita frekari deili á ţessari smábátabryggju, sem er ef ađ Riddarinn man rétt, hinum megin viđ fjörđinn beint á móti Akureyri]
Fínasta saga. Hún er samt ábyggilega miklu betri en mér finnst hún. Ég er nefninlega svona sjúklega hrćdd viđ bryggjur og höfnina. Gat ekki hćtt ađ hugsa um ađ ţiđ mynduđ rúlla oní sjó. En ţađ er bara ég.
Ćgilega er ţetta vćmiđ og álkulegt, minnir mjög mikiđ á Ísfólkiđ og Rauđu séríuna. Bara án neista.
25. nóvember 2005
Ísafold mćlti.
Ćgilega er ţetta vćmiđ og álkulegt, minnir mjög mikiđ á Ísfólkiđ og Rauđu séríuna. Bara án neista.
.
----
.
Kallar ţú ţetta gagnrýni Ísafold/Vestfirđingur. Isss, viss um ađ ţú getur gert miklu betur...krúttiđ mitt..!..
Síđasta innlegg mitt var sett inn á of stórum skammti af viagra. Ţađ var ósmekklegt svar viđ fallegum pistlingi og viagrađ virkađi engan veginn.
Svona, svona. Allir hafa rétt á sínu áliti Bölverkur minn. Engin getur skrifađ svo öllum líki. Ţetta er annars minningabrot, sem hugsanlega er litađ af ţeim rósrauđa bjarma sem ađ Riddarinn sér ţađ í. Ţannig er ţađ í endurminningunni, ţannig er ţađ skrifađ.
.
[Ţakka ykkur hjartanlega öllum fyrir ykkar athugasemdir, hvort sem ykkur líkađ sagan eđa ekki]... [Z.Natan gaman ađ sjá ţig kćri vinur, vildi ađ ţú vćrir meira hérna hjá okkur, ţakka ţér falleg orđ í minn garđ vinur]
Óskaplega var ţetta fallegt!
Og fyrst Ísafold var ađ tala um Ísfólkiđ, ţá vil ég segja ţetta: Mér fannst heldur betur vera neisti í ţessari sögu. Jafnast alveg á viđ bestu ástarsögur sem skrifađar hafa veriđ!
Ći Ţakka ţér fyrir Hexía mín. Úff ţetta eru stór orđ mín kćra, mađur fer bara alveg framhjá sér. En og aftur ţakka ykkur öllum.