Tileinkađ öllum sem hafa lifađ tímana tvenna
Ljóđ um líđann
brunagat á sálinni
pástur úr prozak
viđbjóđslega tilgangslaust
yfirborđskennd lygin
marineruđ í útsmognu undirferli
ekkert eftir nema útiloka allt
í orkulausum pirring
Ég er nú ekki mikiđ fyrir ljóđ (í hvađa formi sem er) en ţetta er magnađ - ég hef vanmetiđ ţig hugprúđi riddari!
Riddarinn vermir helkalda bryju sína viđ orđ Finngálknsins, og hugsar međ sér djö... er ţetta nú fallega sagt af óeyrđarseggnum.