Ég er kannski sjálfselskupúki en ég var svo stolt af ţví ađ geta ort eitthvađ vitiboriđ ađ ég varđ ađ birta ţetta. Einhverjir gćtu kannast viđ kveđskapinn.
Félag ása orđuđ viđ
einnig hvítann galdur.
Stunda lítiđ lakann siđ
ljótur, svartur, kaldur.
Ýmis hef ég hugarmál
heilluđ er af steinum,
grösum, jurtum, jarđarsál,
járni, silfri, fleinum.
Nörd er kölluđ kunnum af
kannski sést ţađ á mér.
Fróđleiks, tölvu, tóla haf
tćkjafíkill á sér.
Bćkur elska ég svo heitt
öllum krónum eyđi.
Kaupi allt sem getur seitt,
setjist ađ mér leiđi.
Í aldri tćpum tugi á
tölustafnum ţriđja.
Sálin gömul, glettin brá
galdur er mín iđja.
Nornin eina elskar líf,
einnig kćta gumar.
Yrđi manni vćnsta víf
Vetur jafnt sem sumar.
(13 af 13)
Ć, mér finnst ađ ţú ćttir frekar ađ koma í messur hjá mér í stađ ţess ađ vera í ţessu galdrastússi. Vísurnar eru ţó ágćtar.
Sjáiđi síđustu setninguna! Stórkostlegt. Ég á fullt af steinum ef ţú vilt kíkja viđ og skođa blessuđ stúlkan.
- Fćđing hér: 3/11/04 22:45
- Síđast á ferli: 6/9/13 18:44
- Innlegg: 1651
