Ég var eitt sinn sambandssinni.

Ég er nú ekki gift og hef aldrei verið.. en ég er í sambandi og get ekki séð að ég eigi eftir að fá leið á mínum maka á næstu árum.. eða nokkurn tímann..

Ég ætla aldrei að skilja. En ég ætla reyndar aldrei að giftast heldur (held ég), svo ég er sjálfkrafa útilokuð sem tilraunadýr þitt...

En talandi um sambönd, þetta er mjög raunsönn lýsing á því hvernig þetta gengur fyrir sig: http://www.youtube.com/watch?v=mTkp9UqVVHs&feature=channel

Í gær voru 24 ár [Fær aðsvif] síðan ég gekk í hjónaband.
[Hrökklast afturábak og hrasar við]

Ég er ekki gefin fyrir að fylgja straumnum svo ætli ég láti það ekki vera að skilja.

Ég er nú líka skilnaðarbarn. Annars trúði ég einu sinni á sambönd.

Ég held að ég ætti ekki að tjá mig um þetta mál.

[Laumast út]

Ég er þeirrar skoðunar að það að vera heppin/n í ástum sé að búa með sama maka (hjónaband eða ekki er minna atriði) ævina út, og vera ánægð/ur með það alla jafna.
Þetta er til, ég þekki fólk sem er heppið í ástum.
En ég er það ekki. Ekki enn að minnsta kosti.

Já ég veit að mér finnst að fólk eigi að giftast til fimm ára í einu og svo endurnýja eftir þörfum, svona einsog að símennta sig á þessu sviði sem öðrum , held að hjón og pör sinni sjálfu sambandinu ekki nógu vel og skilji þessvegna,
bara rækta garðinn sinn og hafa kvaðir um það .

Það vilja jú fæstir karlmenn giftast. En sumir vilja þó kvænast.

Að kvænast er góð skemmtun. Athugið að hjónaband þetta er aðeins leyft 18 ára og eldri...

Fróðlegir belgir hér.
Offari: Það finnast fínar Vinstri dömur um allar grundir.
Þetta er keimlíkt minni ádeilu frá gagnstæðum enda Anna Panna.
Vá Krossgata, vel gert (gefið að Önnu Pönnu pælingin eigi ekki við umrætt tilfelli) og skál!
Obbosí Villimey, en öll von ar varla úti enn.
Regína; það kemur. Og hefurðu hitt þetta fólk í persónu? [glottir eins og api]
Þetta er fín tillaga Dula laus við öfgar og byggir á röklegum grunni. Svona rúmleg menntaskóla-lengd eða háskóla-. Það eru fáir sem verða eilífðarbusar en til eru dæmi um menn sem hófu nám sitt við HÍ fyrir 50 árum og eru þar enn, oftast við kennslu nema þeir treggáfuðustu. Að öllu jöfnu færir fólk sig nú á dögum um set á hálfs tugs fresti, eigi það þess kost.
Þessu verður breytt Nornin, þakka þér fyrir og afsakaðu villu.
Takk fyrir það Huxi; til eru undantekningar frá reglu, síðasta dæmi þess efnis kom á þessu ári. Það lá við að ég missti kjálka niður fyrir gólffjalir þegar ég sá það í fréttum. Hvað meinarðu annars með belgnum?

Ég vil taka það fram að trúleysi mitt gangvart samböndum hefur ekkert með það að gera að ég er skilnaðarbarn.

Kífinn: Já, til dæmis foreldrar mínir, og fleiri. En taktu eftir að ég sagði alla jafna. Það er engin ástæða til að vera óraunsær.

Við Blesi erum góðir saman þar til dauðinn aðskilur okkur!

Texi er greinilega Megas, sá er orti:

Blesi minn í brekkunni góðu
búinn er þér hvílustaður
einhvern tímann ái ég með þér
örþreyttur, gamall, vonsvikinn maður.

'Eg kvæntist nú einu sinni og það entist stutt. Svo, eftir það, ég fór til útlanda (frá Finnlandi ss.) og kvæntist aftur. Það eru 16 ár siðan og hefur nú gengið á ymsu.(sem er önnur saga; fleiri aðilar hafa samt aldrei verið í dæminu) En hér erum við og ætlum að vera áfram og lífið hefur verið gott. Langvarandi samband getur alveg gengið upp og verið hamingjusamt.
Fólk þroskist í sambandi og með tímanum. Eða svo ekki.
Annars: skál fyrir íslenskar konur. Get mælt með þeim!

Ég er einn af þeim sem kaus fyrir löngu að feta ekki í þessi fótspor, þ.e. að ná mér í maka. Mér fannst það ekkert spennandi og ég hafði margt annað að hugsa, þrátt fyrir að einstaka sinnum hafi náttúran látið á sér kræla. Mér finnst ég vera hamingjusamur og afskaplega frjáls maður í dag og sé í raun ekki eftir þessari ákvörðun.

Ég vil bara vera lausríðandi.