Heittelskaður fær heitan mat í hádeginu. Ekki ég. Þar sem ég er keisaraynjan og ÉG RÆÐ sköpuðust nú engin teljandi vandkvæði vegna þessa fyrst um sinn. Ég þarf augljóslega að fá heitan mat á kvöldin og lengi vel lét hann sig bara hafa það að borða heitan mat tvisvar á dag. Fyrir um ári datt Heittelskuðum (sem er í mesta lagi tveimur kílóum yfir kjörþyngd) hins vegar í hug að fara í megrun. Og borðar nú bara matvæli úr fæðuflokknum ,,eitthvað létt" hérna í höllinni. Í hádeginu gúffar hann hins vegar í sig vel samsettum heitum mat á kostnað hins opinbera.
Þessi megrun hans hefur valdið mér miklu hugarangri. Í fyrsta lagi förum við aldrei út að borða, í öðru lagi fæst hann ekki til að fara á kaffihús því hann ,,drekkur ekki hitaeiningar" og við erum alveg hætt að maula eitthvað gott yfir sjónvarpinu á kvöldin.
Það versta er þó að ég hef ekki fengið heita máltíð í ár.
Ég hef ekki aðgang að heitum mat í vinnunni. Svo ég borða brauð í morgun- og hádegismat. Á kvöldin hef ég svo val um meira brauð eða meira brauð eða AB-mjólk með lífrænu múslí (,,eitthvað létt" í boði Heittelskaðs). Ekki elda ég fyrir mig eina og Heittelskaður harðneitar að borða nokkuð annað en múslíviðbjóðinn. Ég VILLLL NAUTAKJÖT Í HÖLLINNI. Ég er farin að kúgast ef ég svo mikið sem sé brauðsneið.
Afleiðingarnar: Ég þjáist nú af skyrbjúg og næringarskorti, augnkvillum og heilarýrnun þar sem 99% fæðunnar sem ég innbyrði er kolvetni. Þar sem ég er hvorki í landsliðinu í íshokkí né stunda stífar lyftingaræfingar fær þetta kolvetni svo enga útrás aðra en hægðatregðu. Meðan Heittelskaður vinnur í að losna við þessi 700 aukagrömm sem eftir eru lít ég því út eins og lítill svampkenndur kolvetnisloftbelgur. Eða hann þarna sætabrauðs-hveiti-drengurinn....
Afleiðingarnar fyrir Heittelskaðan eru svo þær að það líður yfirleitt yfir mig af næringarskorti uppúr níu á kvöldin svo það er sjaldan fjör í rekkju hennar hátignar. Auk þess sem hann á nú afar skapilla og SVANGA konu.
Óska því eftir viðhaldi sem er tíl í að éta með mér reyktan lax, nautakjöt með bökuðum kartöflum og bernaise og súkkulaðifrauð á eftir a.m.k. þrisvar í viku. ÉG ÞARF MAT!
Í dag hef ég til að mynda fengið eina rúgbrauðssneið með laxi, samloku með skinku og osti og tvær kleinur í matinn. Hvorki meira né minna. Heittelskaður er svo EKKI SVANGUR og mun fá sér EITTHVAÐ LÉTT. Persónulega hef ég aldrei - og mun aldrei - farið í megrun en eiginmenn þeirra kvenna sem stunda slíkt eiga sko alla mína samúð.
Grilluðu lambaframhryggjarsneiðarnar brögðuðust bara ágætlega þakka þér fyrir. Líka grillaða grænmetið og hitt meðlætið.
Ætti ég að hella mér upp á kaffi og fá mér koníakssopa með því?
<Öfundar keisaraynjuna á möguleikanum að eiga allan afganginn af heitu máltíðunum fyrir sjálfa sig, ef hún myndi elda þær þrátt fyrir meinta megrun>
Hmmm....það bara kemur ekki til greina að elda flóknar og margrétta máltiðir fyrir einn - og éta þær einn. . . finnst vel að anorexíus geti einstaka sinnum lagt á sig að borða tvær heitar máltíðir á dag - rétt eins og ég hef lagt á mig í þúsund daga að borða enga...
ÉG er svo svöng - svo langsvöng - að garnagaulið hefur yfirtekið alla heilastarfsemi.
Þú eldar fyrir tvo, leggur á borð fyrir tvo, borðar þinn skamt, og setur hans í ísskápinn á eftir. Og segir honum svo að hrósa eldamennskunni.
Farðu bara ein út að borða. Eða eldaðu þér gúllassúpu sem endist í fjóra daga. Þú getur líka skráð elliært gamalmenni til heimilis í Höllinni og fengið sendan heitan mat til þín á þess nafni. Bjóddu þig fram sem smakkari hjá SS við að smakka tl 1944 rétti, og fáðu viku birgðir heim með þér í senn.
Takk fyrir það elsku Billi minn. Málið er að ég elska að elda. Að elda fyrir sjálfa mig - eina - meðan makinn hummar um að hann vilji eitthvað létt - er hins vegar ömurlega niðurdrepandi svo ekki sé meira sagt.
Hvað með helgar? Settu lambalæri eða hrigg í ofninn eða á grillið og hann slefar örugglega af matarást.
Fær hann líka að borða í vinnunni á sunnudögum? Hefur hann grennst?
Ég bý ein og ég elda stundum fyrir mig eina, vegna þess að ég er þess virði. En reyndar ekki neitt flókið.
Sama hér, ég bý næstum ein þegar sjómaðurinn er ekki heima og ég elska að gera tilraunir með mat fyrir sjálfa mig.
Íbúar Sívertsensetursins bjóða sig fram í að borða þér til samlætis Krumpa. Ég sé um eldamennsku heima hjá mér en nenni því sjaldnast þó ég láti mig hafa það. Hexiu hleypi ég ekki í eldhúsið þar sem hún hefur nánast dokúment upp á það að hafa náð að brenna við vatn. Prímadonna og Díva þusa alltaf yfir matseldinni (nema þegar það er djúsí nautakjöt í matinn) og ég er að gefast upp...
Upprifinn og Sívertsenklanið eru velkomin í mat - djúsí steikur - til mín í höllina hvenær sem er!
<Sleikir út um>
Namm, nautasteik... <slefar á félagsritið>
En elsku krumpa mín, mér finnst að þú eigir að gera eins og fólk hefur sagt hér að ofan, eldaðu fyrir þig. Í versta falli geturðu hitað upp afgangana daginn eftir, fyrst hinn heittelskaði þrjóskast við múslíið. Ekki myndi ég fúlsa við gúllassúpu fjórum sinnum í röð, ef ég kynni að elda hana skammlaust...
Ef Uppi vill vera viðhald þá finnst mér rökrétt að ætla að hann hafi ætlað að rita l í staðin fyrir t...
Þretta finnst mér ankannalegt ástand sem lýst er í ritinu. í froskatjörninni er það þannig að Froskurinn vill ólmur éta kræsingar prinsessunnar – en prinsessan vill að Froskurinn eldi. Sem hann kann ekki og vill ekki læra. En hann er ágætur í að éta.
Einn helsti (og sennilega eini) kosturinn viða ð búa einsamall er að maður getur borðað það sem maður vill og þegar maður vill.
Getur reydar líka verið ókostur ef maður er átvagl...
Heyrðu, það vill svo til að ég á hellings afgang af lambakótilettum röspuðum og vel feitum auk sykurkartaflna, rauðkáls og rabbarasultu sem þú ert velkomin í hvenær sem er! (Á meðan byrgðir endast)
Þetta er ekkert annað en tillitsleysi í þessum svokallaða manni þínum.
Hann ætti alveg að geta fengið sér súpu og brauð 2-3svar í viku, það er alltaf salatbar í mötuneytum.
Að borða kjöt og fisk eru sjálfsögð mannréttindi, ég td er með heitan mat á hverju kvöldi.
Í kvöld var tildæmis heilsteiktur skíthoppari, í gær var grillaður skötuselur, á morgun verður sesarsalat með afgangs kjúkling. og á þriðjudag ætla ég að búa mér til lasagne.
Þú ert ekki bara hrokagikkur, heldur líka matvandur gikkur og þú kannt ekki að glíma.
Þú ert einhver sú gagnslausasta bleyða sem ég hef heyrt um Kargur.
Elsku Krumpa mín, nú ferðu bara út að borða á alla uppáhalds staðina þína án nokkurs samviskubits þar til kallhelvítið hættir þessum fáránlegu stælum, fyrst þú hefur ekki krafta lengur í að henda kallkvekendinu út. Ég veit að í höllinni hér myndi svona lagað ekki líðast ... og alveg sama þó að kalluglan væri í náðinni eður ei.
Og ef þig vantar óalmúgalegan félagsskap þá er ég rétta manneskjan í að koma með þér út að borða .
Þið eruð öll velkomin í matarboð í höllina og með mér á fínustu veitingastaði keisaraveldisins ...
Þakka svo góð ráð - en eins og mér finnst gaman að elda fyrir aðra finnst mér ömurlega sorglegt að elda fyrir einn - og maturinn bragðast bara ekki jafnvel. Nú er Heittelskaður raunar í útlandinu og erfinginn í opinberri heimsókn og kvöldmaturinn hjá mér er ýmist hálfur poppkornspoki eða nokkrar salthnetur - það góða er að ég fitna ekki á meðan....en hrikalega langar mig í gott að borða. Þetta með lambakótiletturnar var svo bara ljótt - ég ELSKA kótilettur í raspi!