Von er á gestum með tilheyrandi
Já saumaklúbburinn sem stendur á bakvið tusskuböllin hann Hlégest hefur verið afhjúpaður. Bókmenntafræðingarnir í Árnagarði eru eitthvað sárir yfir því að hafa verið lagðir í einelti í MR og hafa ekki enn fengið að setja í druslur. Ekki einu sinni tusku-klæddar bókmenntagærur sem lykta eins og fornbókabúðin við Hverfisgötuna. Ömmur þeirra hafa ekki einu sinni viljað strjúka þeim - það hef ég fyrir satt.
En sá sem hefur haldið sig hvað mest í karakter =(Óskar Ógeðslegi, eins og hann var kallaður í Fellaskóla) er sá eini þeirra félaganna sem fær þó punkt fyrir að láta ekki sjá sig á almannafæri - engar hugrekkisorður veittar þar.
Hinir grenja yfir Mattíasi og rúnka sér yfir Svörtum fjöðrum Dabba.
Allir sjö eru þeir frekar vel gefnir þó bara á bókina og gætu ekki farið einir í bíó án fylgdarmannanna sinna í bíó (ég er nefnilega að vinna á sambýlinu þar sem einn þeirra dvelur).
En Óskar hefur ekki átt sjö dagana sæla - ekki einu sinni sex, því hann er haldinn þeirri skynvillu að hann sé samkynhneigður eftir áralanga misnotkun móður sinnar. Hann hatar og fyrirlítur konur og setur því bara í nærliggjandi athvarfsmeðlimi.
Hann stjórnar hinum eins og höfuðlausum her sem Gestapó ævintýrið ber vott um. Lætur þá skrifa ljóðin en hann sér um þunglyndisskotna skítkastið sjálfur (svoleiðis er ekki fallegt Hlebbi - ógeðið þitt)...
Það mætti líkja genginu við dvergana sjö en þá vantar Mjallhvíti... En það vill svo skemmtilega til að ég Finngálkn hef tekið aö mér hlutverk Hennar og ætlum við ALLIR að gera kvikmynd saman í iðnaðarhúsnæðinu útá... Já það kemur bara í ljós...
ÉG ER SEM SAGT LÍKA HLÉGESTUR!
Þegar maður er hér dag og nótt fattar maður alltaf hver er hver hér. Það fer ekkert framhjá manni.
Lespíur! Nú ætti Enter að taka viðbragð. Er hann ekki áhugamaður um slíkt?
Annar vegar eru tvö okkar konur. Í kynvillukasti sínu hefur Gálkninu yfirsést það. Hins vegar er seinna ó-ið í Óskar ógeðslegi ekki hástafur. Annars nokkuð lipur ritæfing Gálkninu - það er allt að koma til.
Gálknið er svo notalega viðbjóðslegt og hugljúft óbermi að víman magnast stórlega þegar skítyrðaflaumurinn flæðir um hlustir mínar og fyllir mig slíkum sorafriði að minnstu munar að ég fái það.
Þetta var yndislega viðurstyggilegur lestur.