Í gær voru Íslensku vefverðlaunin afhent á vegum Vefsýnar hf. og ÍMARK. Eins og við mátti búast var vefur Baggalúts meðal hinna tilnefndu og þó fyrr hefði verið! Þó svo að vefur Baggalúts hafi verið starfræktur um árabil hefur þeim sem að verðlaunum sem þessum standa hingað til ekki þóknast að viðurkenna tilvist hans, hvað þá að veita honum þá viðurkenningu sem honum ber. Ýmsar ástæður liggja víst að baki því, til dæmis hafa margir fjölmiðlar sameinast í því að reyna að halda ýmsum óþægilegum staðreyndum frá sjónum almennings. Baggalútur er því þyrnir í þeirra augum, enda hefur sannleiksleit frá upphafi einkennt fréttastefnu okkar, eins og glöggir lesendur hafa vafalaust tekið eftir.
Vefur Baggalúts var tilnefndur Besti íslenski vefurinn, enda vel að því kominn. En til að slá ryki í augu almennings og gera tilvist Baggalúts tortryggilega var vefurinn ekki tilnefndur Besti fyrirtækjavefurinn. Það hefði víst þótt gefa félaginu of mikinn trúverðugleika og ekki er það gott fyrir falsmiðlana! Nei, í stað þess var höfuðið bitið af skömminni og vefurinn tilnefndur Besti afþreyingarvefurinn. Jú, kæri lesandi, þér lásuð rétt: Besti afþreyingarvefurinn! Jájá, því "þetta er nú allt saman grín, er það ekki, strákar?" Þessi spurning á vafalaust eftir að fylgja okkur í gröfina. Þótti okkur félögunum þetta afar niðurlægjandi tilnefning og var af þessu augljóst í hvað stefndi.
Á staðnum var meðal annarra virðulegur fjármálaráðherra ásamt rottulegum aðstoðarmanni sínum og þótti okkur mikið til koma að hann skyldi heiðra samkomuna með nærveru sinni. Áður en afhendingin hófst tók virðulegur fjármálaráðherra til máls og hélt afar langa og vandaða ræðu um eitthvað sem ég man ekki hvað var. Þá tók við afhending verðlauna, en í henni miðri var tekið hlé og flutt afar magnað skemmtiatriði. Á meðan á því stóð dró ég Kaktuz afsíðis og áttum við prýðisgóðar samræður sem ekki verður farið nánar út í hér.
Skemmst er frá því að segja að verðlaunin fyrir Besta afþreyingarvefinn féllu í okkar skaut, en eins og sjá mátti fyrir var það eitthvert gæluverkefni helsta símafyrirtækis Íslands sem hlaut aðalverðlaunin. Gæluverkefni sem mér skilst að sé í svo miklum fjárhagskröggum að þar á bæ eru menn að velta alvarlega fyrir sér að taka gjald af notendum! Sér er nú hver vefurinn!
En við félagarnir bárum höfuðið hátt og tókum við verðlaunagripnum sem var einhver undarlegur basalt-skúlptúr sem eflaust á eftir að sóma sér vel sem bókastoð í einhverri bókahillunni hér á ritstjórn. Létum við okkur nægja að þakka hæðnislega fyrir okkur og strunsuðum að því loknu til sæta okkar. Sjálfum var mér var skapi næst að halda eina af mínum frægu þrumuræðum um nauðsyn sannleikans í samfélagi harðstjóra og spilltra embættismanna og hefði mér sjálfsagt tekist það ef Enter hefði ekki tekið með sér deyfilyfin sem hann keypti á útimarkaðnum í Tyrklandi.
Að athöfn lokinni héldum við félagarnir aftur heim á ritstjórnarskrifstofu og skeggræddum um gildi þessara verðlauna og vorum við sammála um að betur hefði verið heima setið en af stað farið. Tel ég því ólíklegt að við samþykkjum að taka þátt í fleiri svona verðlaunaafhendingum nema okkur sé sigur tryggður fyrir fram.