Svei mér ţá, ţar til ég núna rétt áđan bauđ skúringarkonunni gott kvöld, hafđi ég ekki sagt orđ í allan dag. Ég sem er svo rćđinn. Sennilega er ţetta spenningur fyrir afmćlinu - hugsiđ ykkur - nú eru bráđum ţrjátíu ár síđan ég dró Núma og Vigdísi út úr kústaskápnum í Sigtúninu og henti ţeim út - svei mér ţá hvađ mađur eldist.

Já og Spesi sauđ geitina, sem er synd ţví hún var ađ sögn vinsćl í húsdýragarđinum.