Í gćr ók ég Reykjanesbrautina. Hvílík helför. Fyrir ţađ fyrsta fengi útsýn frá veginum bćđi Magnús Scheving og Valgerđi Matthíasdóttur til ađ leggjast ţunglynd í sama bćliđ. Hvađ er međ ţetta hraun? Nćgilegt vćri ađ hafa nokkra mola og mylsnu til sýnis á Borgarbókasafni fyrir túrista, hitt er sorglegt bruđl, ţví ţetta svćđi myndi nýtast bćrilega fyrir bílastćđi, badmintonmiđstöđ, sem sárlega vantar - nú eđa langţráđa stjörnusambandsstöđ. Nóg um ţađ.

Annađ fór fyrir brjóst mér - og nćrri yfir ţađ. Um ţennan helveg aka móđursjúkir blábjánar. Ríflega tólf einkabifreiđar, átta vélhjól, gengi fólksflutningabifreiđa og grćnleitur svifnökkvi reyndu ađ myrđa mig ţarna. Réttast vćri ađ kaghýđa og handhöggva bessa bévítans taugaveiku ökufanta alla saman og stjaksetja á fjölförnum stađ, en afviknum.