Á Íslandi eru í gildi lög sem banna áfengisauglýsingar.

Sumir fullyrða að slíkt bann sé brot á málfrelsi landsmanna, en aðrir að bannið sé nauðsynlegt til að verja börn fyrir þeim hörmungum sem fylgja ofdrykkju.

Innflytjendur áfengra drykkja hafa í gegnum tíðina reynt að fara í kringum lög þessi með ýmsum hætti. Þar hafa menn meðal annars auglýst vörumerki sín undir því yfirskyni að verið sé að kynna svokallaðan léttbjór eða pilsner. Einnig hafa fyrirtækin brugðið á það ráð að múta skemmtikröftum til að hafa sínar vörur í hávegum og reyna þannig að hafa áhrif á óharðnaða áhorfendur þeirra.

Nýjasta aðferðin er að borga fyrir "umfjöllun" um áfengi í dagblöðum og tímaritum - og er nú svo komið að varla finnst sá blaðsnepill á landinu sem ekki inniheldur auglýsingar fyrir vín. Svo virðist sem slíkar kynningar falli utan ramma laganna og hefur saksóknurum landsins lítt orðið ágengt í að eltast við þá sem fara á þennan hátt í kringum lagabókstafinn.

Vissulega má segja að lögin séu gölluð og taki ekki með fullnægandi hætti á auglýsingabanninu, en eftir lestur þeirra getur engum vafist hugur um tilgang þeirra: Það er bannað að auglýsa áfengi á Íslandi - punktur.

Þeir sem fara með markvissum hætti í kringum þessi lög breyta rangt. Það er siðlaust af öllum þeim aðilum sem að þessum málum koma; auglýsendum, auglýsingastofum, ritstjórn og eigendum fjölmiðla að stunda slíka glæpastarfsemi í trássi við kláran vilja Alþingis Íslendinga.

Þeir ættu allir að skammast sín.