ég man ekki mikiđ
af mikilleik liđinar aldar
ég drakk held ég dáldiđ
og drapst er mér sagt nokkuđ oft
helst ađ ég hafi
hugmynd um torrćđar stundir
helblár á hlandtrogum
heimsins međ tćr uppí loft

ég reyni ađ rifja
restarnar upp gegnum flókann
en sé ekkef satt á ađ
segja heillegan ţráđ
en ţó svo mér ţyki
ţunn ţessi saga mín sjálfum
ónýttún ćvina
öđrum - og ţar er hún skráđ