Hæ þið, sem lögðuð Ísland í rúst með frámunalega heimskulegum ákvörðunum, áhættusækni, eigingirni og klíkuskap. Þið sem völtuðuð óumbeðið yfir þjóð ykkar, æru hennar og velvild – með viðurstyggilegri og óafsakanlegri grægði.

Vonandi sofið þið vel í nótt, vitandi það að verið er að leggja heilu byggðarfélögin í rúst, svipta harðduglegt fólk vinnu og lífsbjörg. Vitandi það að börn leita sér að æti í ruslagámum og sjúklingar, öryrkjar og minnimáttar eru sviptir grunnþjónustu sem tekið hefur ómælt erfiði og fórnir að byggja upp.

Vonandi steinsofið þið á ykkar grænu eyrum og dúnmjúku silkisvæflum og látið ykkur dreyma um frekari sigra, metorð og virðingu. Drauma sem aldrei rætast.

Þið eruð ekkert annað en ómenni og aumingjar. Megi skömm ykkar æ uppi og aldrei fyrnast.

Taki það til sín sem eiga.