Hvađ er eiginlega um ađ vera? Mađur má ekki fá sér lítinn kríublund án ţess ađ allt fari í kaldakol hér á ritstjórn?
Páskahelgin tók óvenju mikiđ toll af mér í ár (vegna ţrotlausrar vinnu minnar) og ţví ákvađ ég ađ leggja mig örlítiđ í sófanum í setustofu ritstjórnar. Ţegar ég síđan vaknađi var allt orđiđ grćnt. Og ég meina allt. Til ađ byrja međ sá ég ekkert, enda höfđu lonníetturnar mínar veriđ málađar grćnar. Ţegar ég loksins náđi ađ ţrífa mestu málninguna af ţeim og leit í kringum mig sá ég ađ búiđ var ađ mála setustofuna grćna, svo og allt í henni (og ég meina allt).
Í fyrstu hélt ég ađ hér vćru prakkararnir í Vinstri-Grćnum á ferđ, en svo sá ég mér til mikillar hrellingar ađ á veggjum héngu frambođsplaköt Framsóknarflokksins. Framsókn! Er ţađ eitthvađ ofaná brauđ?!
Alveg er ég viss um ađ Myglar hefir eitthvađ međ ţetta ađ gera, bölvađur...