Valgarður Valgerðarson, pylsusali, fékk í morgun titilinn Herra Detox 2009 um leið og hann útskrifaðist úr tveggja vikna ofurdetoxmeðferð hjá stólpípuverksmiðju Sturlaugs og Gussa.
Að sögn Gunthers Wurtsberg, yfirsogmeistara, náði Valgarður undraverðum árangri með svokallaðri „Háþrýstisogaðferð“.
„Við náðum úr honum tæpum 30 kílóum af spilliefnum, þar á meðal
DDT, PBC, Mangansódíumsúlfíði, aspartam og kúk – aðallega kúk reyndar [29,6 kg. innsk. blm.]. Hann verður kannski pínu kinnfiskasoginn fyrstu vikurnar – þetta voru dálítil átök.“
Valgarður sjálfur vildi ekki tjá sig við blaðamenn um árangurinn. Fyrst vildi hann vera nokkra daga í einrúmi og gráta.
Atvinna
Baðburðardrengur óskast. Má ekki vera vatnsfælinn. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.