Dabbi, leikklúbbur Sjálfstæðisflokksins, hefur svo sannarlega slegið í gegn með sérlegri páskauppfærslu sinni, þar sem píslarsögu Krists eru gerð eftirminnileg skil.
Guðlaugur Þór Þórðarson þykir fara á algerum kostum í hlutverki erkiskúrksins Júdasar, þar sem „slægðin og mannvonskan lekur úr hverjum andlitsdrætti“, eins og einn himinlifandi leikhúsgestur orðaði það.
Ekki þykir Kjartan Gunnarsson síðri í hlutverki Símons Péturs, en gagnrýnandi hafði á orði að afneitanir hans hefðu verið afar sannfærandi – og auk þess mun fleiri en menn eiga að venjast.
Þá hefur endir leikritsins vakið verðskuldaða athygli – því Jesú, í eftirminnilegri túlkun Bjarna Benediktssonar, sleppur undan Rómverjunum með því að fela sig í fjárhirslum Heródesar, sem Davíð Oddsson leikur af innlifun í frábæru kommbakki.
Jesú er því næst bjargað af heitkonu sinni Maríu Magðalenu, sem Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir gerir sæmileg skil – þó henni hafi af einhverjum ástæðum virst mjög í nöp við frelsarann geðþekka. Við skiljum við þau skötuhjú þar sem þau hafa reist sér fallegt einbýlishús í Garðabæ.
Andri Óttarsson, í hlutverki lærisveinsins Andrésar, er hins vegar krossfestur mjög kyrfilega í stað meistara síns. Ólíkt Jesú rís hann þó ekki aftur upp frá dauðum. Því miður.
Tók einhver
upp sniglamyndina skemmtilegu á RÚV í gær? Er tilbúinn að greiða vel fyrir upptökuna. A.v.á.
Það er sérlega ánægjulegt að taka við viðurkenningu fyrir hönd Baggalúts fyrir framúrskarandi rekstur samsteypunnar, og þar með hluti af þeim 2% fyrirtækja sem geta státað af slíkum árangri. Ljóst er að yfirgnæfandi hluti íslensks atvinnulífs er í tómu tjóni og órafjarri frá því að vera framúrskarandi á nokkurn hátt. Mættu þau taka Baggalút og önnur almennileg fyrirtæki sér til fyrirmyndar og hysja upp um sig rekstrarbrækurnar.
Það eru tíu lykilatriði atriði sem hafa komið Baggalúti á þennan eftirsóknarverða stað, sem rétt er að deila með áhugasömum:
- Ekkert starfsfólk
- Engin viðvera
- Ekkert húsnæði
- Engin þjónusta
- Engin gildi
- Engin frí
- Engin áhætta
- Ekkert internetsamband
- Enginn samningsvilji
- Engin kaffivél
Beri önnur fyrirtæki gæfu til að fylgja fordæmi okkar er ljóst að íslenskur fyrirtækjamarkaður yrði skjótt heilbrigðari og næði undraskjótt að skipa sér í fremstu röð í heiminum. En til þess er lítil von, meðan íslenskir stjórnendur eru upp til hópa óhæfar, ákvarðanafælnar gungur með allan sinn rekstur á bólakafi uppi í bakraufinni á sér.
Góðar stundir.