‹Hendir Tigru út í snjóinn og þykist ætla að kaffæra hana. Heyrir fjarlæga hringingu›

Ætli þetta sé sleði jólasveinsins? ‹Rekur upp stór augu›

‹Hrökklast aftur á bak og hrasar við›
Þetta er Ísdrottningin!
...og þá er ég ekki að tala um góðu Ísdrottninguna okkar!
‹Stekkur bak við snævi þakinn runna með Hexiu í fanginu›

‹Hjúfrar sig í tígrisfeldinn því snjórinn er svo kaldur›

Ættum við kannski bara að fara aftur gegnum dyrnar?

‹Stormar að Tigru og Hexiu, snjóugur upp fyrir haus›
Hvaða andskotans ólæti eru þetta?

‹Laumast út með Hexiu og lokar á nefið á Ívari›
‹Flissar ógurlega›

‹Flissar líka› Jæja. Áfram upp! Mér sýnist stiginn skiptast í tvennt þarna... nei, þrennt! Vinstri, hægri, beint áfram?

Mmm... ahh... eee... áfram bara?
Er þetta niðursuðudós sem ég sé?
Þú ert þó ekki með dósaopnara?

Þetta er ég, ekki niðursuðudós. Ég er í svo bara asnalegri peysu. Fékk hana í jólagjöf og get ekki skipt henni.

‹Lítur upp úr töskunni sinni› Nú, þið þurfið þá ekki hann þennan. ‹Setur dósaopnarann aftur ofan í eldhúshólfið›

‹Verður farlama í smá stund úr hlátri›

Ó fyrirgefðu.
Ég sé það núna þegar þú reisir úr þér... þú ert svolítið eins og tinmaðurinn í galdrakarlinum í Oz.

Ég get þó farið úr peysunni. ‹Reynir að fara úr peysunni›

‹Tekst ekki›

Ég sver ég hef farið úr peysu áður!

‹Rembist við að fara úr peysunni en það þýðir ekki ›

Afhverju í andskotanum get ég þetta ekki?

‹Lítur niður›

Ó já peysan er girt niður í buxurnar.

Þú vilt kannski dósaupptakarann eftir alltsaman? ‹Ljómar upp›

Ja ef við finnum flöskublút.

‹Réttir fram klærnar og sker hringlaga op á peysuna hjá Andþóri›
‹Stingur loppunni inn um gatið og kitlar Andþór›

ahaaa aðeins neðar. Fínt að einhver nennir að klóra á manni bakið. ‹Ljómar upp›

Ég ætla ekkert að klóra þér á rassinum! Hvað helduru að Arfinn myndi segja?

Jah, hann myndi eflaust segja að Arfaklóra væri til ýmissa hluta nytsamleg... ‹Starir þegjandi út í loftið›

Já auðvitað, hann ætlar að sjá um það fyrir mig.