Ég finn mig nú bara knúna til þess að stofna þráð rauðra. Við erum hinsvegar svo fá (a.m.k. fá aktív) að ég býst eiginlega við að vera mestmegnis ein hérna.
‹Málar þráðinn rauðan›
‹Hendir rauðrófu í hausinn á Offara›
‹Kemur í heimsókn í þráðinn með nokkur tonn af grænum lit›
‹Sér Vlad krútt og roðnar›
Farið þið græna gengi bara á ykkar eigin þráð!
‹Leyfir albin að vera, þar sem hann roðnaði›
Þetta er greinilega ljómandi þráður. Fallega rauður. ‹Færir Blóðugt rauða rós og rauðvín ásamkt krús af rauðrófum.›
Bara rétt að kíkja við og óska þér til hamingju með þennan fallega rauða þráð. ‹Færir blóðugt fullan kassa af rauðu ákavíti og stærðar ámu af rauðum blút auk kassa af rauðrófum, rauðkáli og rauðspritti.› Meigi hann verða sem rauður þráður í menningarlífi Baggalútíu.
‹fer á túr til samlætis›
Hvað er á seyði hérna?
‹Blæðir á gólfið›
‹Fer á túr›
‹Hlær þar til hann sofnar, en að sjálfssögðu með blóðrautt bindi til styrktar hinum nýja þráð.›
Ríspekt frá bláum. Rauðir eru næst-svalastir.
Þið megið eiga helminginn í Vímusi (en auðvitað minna svala helminginn) því hann er fjólublár og það er auðvitað blanda af því besta og næst besta.
‹Mætir á svæðið og sér rautt›
Maður er bara gefinn eins og hvert annað rusl og það af ekki óklókari manni en sjálfum Jarma. Ég hefði nú getað skilið þig og fyrirgefið, hefðirðu selt mig hæstbjóðandi En að gefa, jahérnahér!
‹Tekur við gjöfunum með þakklæti›
‹Ákveður að skipta sér ekki af Vímusi og Jarma›
Einhvers staðar verða brúnir að vera... ‹Klórar sér í höfðinu›