Sundur brestur viðjan veik
viða prestar orga
nú er hestur upp við eik
einnig gestur sorga.
tæknilega séð rétt vísa hjá mér, en ömurleg er hún og gef ég leyfi til yfirhopps af fúsum og frjálsum vilja
Sorgarrendur sundur bít,
sýnast hendur grænar.
Mína féndur fæsta lít
fái'eg lendur vænar.
Þessi er oggolítið betri en Skabbavísa.
Vænar stundir vinur sér
vina funds ég sakna
Bráðum grundir grænar hér
Gróðralundir vakna.
Vaknar vandi hér -
valda klandri sóðar.
Senn til fjandans fer
framtíð lands og þjóðar.
Þessi verðskuldar e.t.v. yfirhopp
Ég held nú síður.
Þjóðin okkar ber sig bágt
burtu stokkin er hún.
Við kúgun flokka leggst svo lágt
að lausn ei nokkra sér hún.
Hún er sæt og hún er fín,
hún er mætur vinur.
Truntan lætur títt sem svín;
tuðar, grætur, stynur.
Stynur svínið svaka hátt
í svefni hrín og geltir.
Er í Kína, á því bágt
af því LÍN það sveltir.