Hér vantar dróttkeđju Ég er ađ velta fyrir mér ađ hafa ţetta opnara heldur en ađrir svona keđjuţrćđir, menn mega nota síđasta orđiđ eđa jafnvel bara síđasta stafinn.
Ţráđur ţykir bráđum
ţokkalegur okkur.
máttur, dulinn dráttur,
dróttin eykur ţróttinn.
Styrkiđ sálir, yrkiđ.
Syngiđ, andann yngiđ.
Bjóđum lýđnum ljóđiđ
kátum nú međ látum
[ég er ađ stíga mín fyrstu spor í ţessu ljóđaformi. endilega leiđréttiđ ţađ sem miđur fór en haldi svo áfram]
[Ţađ gildir međ drótt eins og annan kveđskap ađ stuđlar og höfuđstafir verđa ađ vera á réttum stađ... annars fínt bara held ég... Skabbi]
Ţegar ég geri drótt ţá nota ég sniđrím á víxl viđ venjulegt innrím... veit ekki hvort ţađ sé ţađ eina rétta, en mér ţykir ţađ flott...
Látum blálax bíta,
beitu kúkamjúka,
drögum línu lćnu,
lóđ og kutum blóđiđ,
tygjum til ađ slćgja,
trođum brátt í sođiđ,
fyrst skal flakiđ reka,
finnum djúpiđ grynnra.
Prófar ađ hnođa.
Skabbi okkur skammar
skrítiđ vitiđ lítiđ
Ljóđaformiđ fróđa
fallegt hér hjá kalli
Dráttur hér er háttur
hátt ţann er viđ sáttur
kćran leik vill lćra
línur gera fínar.
Er ţetta rétt gert?
[Ansi nálćgt lagi... spurning međ smá innrím í fyrstu línu, til ađ dróttiđ sé eins út í gegn... fjöldi atkvćđa og stuđlun til fyrirmyndar... en átti ţetta samt ekki ađ vera keđja?... Skabbi]
Grunnur ţessi ţunnur
ţykkri hér má vera
Stođin merka sterka
styđur hús hjá yđur
Vinur húsiđ hrynur
höfum sryrkinn virkann
Ţetta drasl mun detta
ditta má hér húsţitt
Húsţitt hylur búsiđ
Hyll'eg ţig og fylli
Drekka dropann ţekka
Dögg af jólaglöggi
Vín úr vöngum skíni
vil ég eigi skila
Blútinn bergj'úr kúti
blítt og ákavíti.
[Jćja Skabbi, er ţetta nothćft?]
Fallegt... Ljómar upp... ég er ţó alltaf međ annan stíl, veit ţó ekki hvort ţađ er réttara...
Ákavíti eykur
yndi, birtir myndir,
sýp ég vígaveigar,
vćti kverkar sćtar,
gerist ölur örvast,
ćđi svo í brćđi,
dett svo fram og dotta,
dynkur, brátt svo ţynnka.
Ţynnkan ţćfir glófa
ţrautarblauta'og kalda.
Fingur ţora ţungir
ţröngva sér í göngin.
Krökt og kvikt er frostiđ
kćlir putta - bćlir.
Hönd er sálarsólin
svífur brátt fram lífiđ.
(Ţetta ćtla ég ekki ađ prófa - ég fer í flćkju bara viđ ađ huxa um ađ yrkja á ţennan hátt. Ég skála bara fyrir ykkur í stađinn. Skálar)
Lífiđ endar eflaust
áđur en viđ ráđum.
Gjöf sem oss er gefin
glötum, er ei rötum
veginn á, en vöfrum
villu stíginn illa.
Gćttu ađ ţér góđi.
Glćđur elds ađ lćđast.
Og hana nú. Ekki mátti ég láta ţráđinn lognast út af !!!
Lćđist lćvís tófa
létt um svarta kletta
ćtlar egg ađ tyggja
auđa sleikja rauđu.
Skokka bjargiđ skakka
skríđa víđa gjótu
grípa ungann gljúpa
glefsa í og refsa.
Refir furđu falskir.
Fjötra ţjóđ í tötrum.
Safna vildu seđlum
sjóđi stofna gróđa
Ć Seifs undraverkin
út ei sprungu ţrútin
Betlistaf nú berum
Banka hurđ á bönkum