blóðugt er grætur stundum og grætur þá blóði.
Salka er hress og fílar menn sem ganga í rauðum nærfötum.
Grænn eins og ég.
Abraham er nýgenginn aftur.
... minnir á gæja úr sesame streat
Abraham stofnaði þráðinn og þarf að laga titilinn. Það er einu N-i ofaukið í lok síðasta orðsins.
Hexia er með þráhyggju fyrir skiptimynt, auk þess er hún önd sem þarf að nota kúst til að fljúga. Hvað er málið með það?
Rauðbjörn er ekki allur þar sem hann er séður. En séður er hann þó.
Hann er með skegg.
Blástakkur er ofvirkur andskoti, og virðist vera með undarleg tengsl við Hakuchi. Ég vil meina að hann sé launsonur...einhvers.
Tina er klár með eindæmum, og með skemmtilega gráan húmor.
Þarfi er alveg hrikalega skemmtilegur og klár. Hann hefur marglitan húmor en þó í all flestum tilellum mjög svartan.
Ívar er góður yrkjari, og á að mæta á Hagyrðingamót annað kvöld!
Ívar hefur loksins snúið baki við hinu illa (Strætó), enda löngu kominn tími til. Það er gott. Sál hans er hólpin. Amen.
Billi er krúttlegur og elskulegur og fellur hingað eins og flís við rass.
Tina er ótrúlega full af misgagnlitlum/miklum fróðleik og ómögulegt að keppa við hana í leikjum.
Krumpa er dásamleg. Hún er sól mín í heimsins myrkri og lýsir upp svartnætti vetrarins með skrifum sínum Plöggar fyrir varavarakeisaraumsóknina
En að öllu gríni slepptu þá fíla ég Krumpu.
Nornin er alveg yndisleg manneskja...þó að stundum kunni hún sér ekki hóf.
Hún er einlæg og ákveðin og hefur þann skemmtilega eiginleika að framkvæma fyrst og hugsa svo (eða ekki...).
Mætti líka vera duglegri að henda inn félagsritum - þau eru nebbilega alveg hreint ljómandi hjá henni!
Talandi um félagsrit: ég hlakka ávallt til lesturs nýrra félagsrita frá krumpu, þau eru langflest afar góð lesning. Ég gæti vel trúað því að raunheimaritunin sem hún stendur í núna gæti orðið þolanlegt þrátt fyrir efnistök.