Dáist ađ skáldaleyfi Regínu.
Enn skal klifađ, gott er grín.
Gríniđ veitir nýja sýn.
Sýnist mér ađ gleđi góđ
góđborgara- skemmti -ţjóđ.
Ţjóđin hún er fögur fín,
fínleg, nei nei, bara grín,
grínlaust hún er laglaus, ljót,
ljótan hefur miđjufót.
Miđfóturinn dansar dátt
dátt hann núna hífist hátt
Hátt svo konan segist sátt
sátt hún ţiggur hjá mér drátt.
Dráttarvélin yfir óđ,
óđmenn, líka falinn sjóđ,
sjóđurinn var skran og skel,
skelfing mér varđ ei um sel.
Sel ég honum brotinn bíl
bíl ţann fékk međ góđum díl
Díllinn var ađ hirđa hann
hann sem áđur mikiđ vann.
Ég skil ţetta ekki einu sinni sjálfur
Vann hann bćđ'um nón og nótt,
nóttin leiđ ţá ansi fljótt,
fljótt hann varđ ţó ţreyttur - ţraut,
ţrautarlíf um brátt viđ hnaut.
Ekki var ţađ skárra hjá mér... hehe
Hnaut ég niđur rann á rass
rassinn marđist enda hlass
Hlassiđ ţar á dótiđ datt
datt ég niđur frekar hratt.
Hratt ađ bruna votan veg
veg sem mátti fara ég
ég sem afl mér driftar dró
dró nú mörk viđ Stokkaţró
(Ríma skal runhent, sjá blađsíđu 1.)
Stokkaţróin flytur fisk
fisk sem ekki hentar disk
disk minn á vill frekar fá
fá mér kjöt međ sósu á.
Áin rennur hćgt og hljótt.
Hljótt er nú um Castros sótt.
Sótt er ađ mér ljóst og leynt,
leyndarmálin skil ég seint.
Seint mun grćđa bóndans bú
bú sem ekki hefur kú,
Kúin gefur auđ og aur
aurinn stundum kallast saur.
Öss, svona er ađ flýta sér.
Saurar eru bóndabćr,
bćrilega gefur.
Gefur bóndinn ellićr,
ćrinn starfa hefur.
Saurar eru bóndabćr,
bćrinn hýsir unga mćr.
Mćrin elskar stríđinn strák,
strákinn sćkir heim á fák.
Fákur minn er sterkur stór
stór og mikill er sá jór
Jórinn getur hlaupiđ hratt
hratt upp ţá ađ fjall sé bratt.
Bratt er ţetta fagra fjall
fjalliđ Esja héđan séđ.
Séđur gerđist kaldur kall
kalluglan fćr ána međ.
Ţetta var ekki stafhenda hjá lappa ţó ţetta sé ágćt vísa.
Brött ađ ganga' er hlíđin há,
háski mörgum finnst og vá.
Válegt ţykir einkum ef
efjustreymiđ brennir sef.
Ţráđur vikunnar ađ ţessu sinni...
Sefur karlinn frekar fast
fastbundiđ ţá tekur kast
kastar ţungri sćng af sér
sérlundađur liggur ber.
Ber ég af ţeim herrum hér,
hérna, líka´ef utan fer.
Ferlegt egó mjög í mér,
mér í -vert tel blunda per-.