Meiri kostnađ, eykst ţađ allt
allt samt rýrnar hundrađfalt
falt var magn og dótiđ dýrt
dýrtíđ gerir flestallt rýrt.
Rýrt er kóngsins bláa blóđ,
blóđugt mćtti yrkja ljóđ.
Ljóđur er á ráđi refs,
refsing vćn er smitun kvefs.
Kvefs ég hori snýtti snar,
snarbrjálađur rauk á bar.
Barđist eins og nykur, naut,
nautn ţó rýra af ţví hlaut.
Kvefsins böl mig ergir oft,
oft ţá sný ég tám í loft.
Lofta varla hálfum haus;
haustiđ verđur laglegt maus. Dćsir mćđulega og lítur út um gluggann
Hlaut ađ koma ađ ţví en
enginn skyldi splćsa gen.
Genin sem ađ liggja laus
lausn ţau veita en talsvert maus.
Maus er ţađ ađ vera vís
vísdómsfullur eins og grís
grís sem undan stungu styn
stynjandi viđ veđrahvin.
Veđrahvinur ćrir ei
eymingja og lítil grey.
Greyiđ litla, haltu hér,
hérna vćrđ'ađ ylja ţér.
Ţér var oft af skratta skemmt,
skemmt er epli sem er klemmt,
klemmt skal allt sem ţerra ţarf,
ţarftu núna betra starf.
Starf ég rćki ágćtt eitt.
Eitthvađ fć ţó lítiđ greitt.
Greitt í skatt hef aldrei aur.
Aurora kaus annan gaur.
Gaur - ţú hneikslar ţennan ţurs
ţursabit fékk nćstum hvurs
hvurslags kom međ glasiđ grátt
grátt ţađ lék og saup af dátt.
Dátt er hlegiđ ţegar ţú
ţúsundustu játar trú.
Trúlega ţú ekki átt
áttavita á sálarmátt.
Máttarstólpinn Einar Örn
örna sinna gekk í Tjörn.
Tjörnin saurug viđ ţađ varđ.
Varđmađurinn hann ţví sarđ.
Sarđstu eigiđ, kallinn, kyn?
Kyngdir ţú úr gömlum vin?
Vinarhótin miklu mín,
mínusast og gleđin dvín.
Dvín mín gleđi, leitt er líf,
lífiđ er sem hliđgrind stíf.
Stífna liđir, hverfur hár,
hárlausri mér líđur skár.
Skárum viđ af miklum móđ,
móđir drukkum upp allt blóđ.
Blóđiđ hefur kjarnakraft.
Kraft sem fyllir orku raft.
Raftur er í mćni mjór,
mjór er líka apaţjór.
Ţjóra menn ef eignast öl,
ölvađir svo skreppa spöl.
Spölur Hvalfjörđ lagđi leiđ
leiđin bćđi djúp og breiđ
Breiđafjörđ til styttir stund
stund er nú ađ fá sér blund.
Blund ađ festa stutta stund
stundar margur inni á Grund,
grundir dreymir, lifnar lund,
lundi'í muna góđan fund.