Bölverkur stofnaði Bændaspekiþráð á Landinu fyrir handan, sem er svo nálægt en samt svo fjarri. Hann var skemmtilegur. Bændaspeki er íslenzkt afbrigði af þýzka fyrirbærinu Bauernregeln.
Semja skal kvæði með tveimur línum, formið er að öðru leyti nokkuð opið (stuðlasetning verður þó að sjálfsögðu að vera skynsamleg). Efnið er ævinlega einhver speki (fullyrðing/regla). (Sumir virtust ætíð misskilja það.)
Dæmi:
gleymi bóndi gumpahóli
graður fer víst einn að bóli
Ég er bara bóndi, góði.
borgarbarn er þú og sóði.
Þegar kemur kröftugt haust,
kellu ber að taka laust.
Sigli bátur Breiðdalsheiði
búast má við dræmri veiði.
Allir safna ullarrytjum
einnig við sem heima sitjum.
Velti Ford í Vesturbænum
verpa eggin bleikum hænum.
Bændasynir báðir völdu
að bregða lim í opna Skjöldu
Skjalda vild ei skyndi kynni,
skaufa líka taldi minni. (Enn á bola sínum)
Róbot núna röskur mjólkar,
rafrænir þessir undra hólkar.
Þá hljóm'í fjósi hávært Bítlar,
Hupp'á sínum klaufum trítlar.
Þegar Skrauta skælir hátt
skal hún fá einn nautadrátt.
Renni bátur blint í sjóinn
bleytir aldan dýnamóinn.
Beri maður böllinn stinna
Blauta píku skal þá finna.