hehe, þessi var nokkuð góð...
Fjallageitur finnst mér ætt'að heita,
er fagrar heiðar fara til
fjallagrös að leita.
Leita máttu ljúfan á mér öllum
Tollvarðanna fögru fljóð
finnst mér ber'af köllum
Leita máttu ljúfan á mér öllum
Tollvarðanna fögru fljóð
finnst mér ber'af köllum
Glottir við tönn
Djöfull er Heiðglyrnir orðinn góður...
Kallarnir í kulda hroll og trekki,
sæfurstinn nú svarar ei,
sjórinn rann á dekki.
Dekkið vara dugar aulinn syngur
Stillir vit á þanka-þvott
Þar til aftur springur
Þakka
Springur fram oft framburður að vestan,
svangi - gangi - söngurinn
sést ei ef þú lest'ann.
Lesblinda var límd á mig en hafnað
Bækur, heilu bókasöfn
beint um augu, safnað
Úff jamm hér var maður aldeilis utan við sig, þakka ábendingu.
[úpsídúpsí... varla er þetta vikhenda karlinn minn... Skabbi]
Söfnum öllum saman veislu höldum
Gestapóa kæti er klár
kom að töðugjöldum
Töðugjaldatuð mér heldur leiðist,
hirði enda ég ekki strá
ef að hvalur veiðist.
Veiðist jafnan vel á sumrin hvalur.
Nú er komið hrollkalt haust,
og hvalurinn er falur.
Falur er nú fákur minn á lítið
Skellt'onum í skoltinn þinn
og skokka fer í bítið
Bitið farið brýni kutan fagra,
skerp'ann fyrir skinn og bein,
er sker ég kjötið magra.
Mögur hugsun minnkar gildi orða
Staldra má við stundarkorn
og stórslysi með forða
Forðast skulum Framsókn sem við lifum
Stalín heldur styðjum vér
en stækju' af þeirra hrifum.
Hrífast margir hér af pólskum ósið.
Kjósum íslenskt fyrst og fremst,
-Frjálslynt vonarljósið.
Ljósið skugga lætur, vaxa dafna
Rökkur-verum vekur þrá
veslast upp og kafna
Kafna má ei kraftur vikhendunar
Stefna skal á þennan þráð
og þétta í lendunar
Lendur mínar linar gjarnan þykja,
liggur niður limur minn
líkt og kúamykja.