Kempur hérna kveða á
kenningarnar splæsa
Þess vegna ég þennan má
þráð í hasti ræsa
Ræstur er og æstur hér,
enda gestapói.
Splæstur, rjóður ræstur er,
rauður lítill spói.
spóann má víst seyrinn sjá
á sumri hverju
taka annan, aftanfrá(!)
með enga verju
Þessi þráður verður að vera efstur... Límir
Verjurnar þær vaða nú,
vítt og breytt um skuðið.
Það er nú mitt traust og trú,
að tapist alldrei stuðið.
Stuð er hér á heimaslóð
hér er alltaf gaman
allir hér við yrkjum ljóð
orðum röðum saman
Þessi þráður verður að vera efstur... Límir
Verjurnar þær vaða nú,
vítt og breytt um skuðið.
Það er nú mitt traust og trú,
að tapist alldrei stuðið.
í stuði vinur stóru kær
en stuðar þó mitt næði:
að hugsa um skuðin skabba fær
og skautin, fuglakvæði
samkynhneigð er svaka kúl
sjá þá tízku fínu
en mikið yrði frúin fúl
ef félli að skapi mínu
mín er lundinn létt um stund
loksins fundumst aftur
við lútsins grund með ljóðahund
loks má dunda raftur
Glóðin kulnuð grilli í,
á Gestapó við byrjum,
við förum hér á fyllerí,
fagran söng við kyrjum.
Stilltur ertu elskan mín,
enda réttu megin.
Dæmist hérna dvölin fín,
drengurinn minn - Reginn?
Styrkpeningum stelandi,
stór´ & smáa grélandi,
fjármunina felandi,
falsandi & vélandi.
Vélandi þau vildarkjör
og vaxtalaus með öllu
Þau ku auka þrótt og fjör
en þyngja daun á völlu
Grófur yfir grundu reið
graður að vanda
Kvinna hans í kvosu beið
kvæddi tauma ganda
Vallarstarfsmenn vola nú
Vinnann er þar búin
Koma saman karl og frú
Kanadruslan flúin
Gústi þenur garnir og
geiflar endaþarminn.
Heyrist oft þá hörku sog
hristir rassabarminn.
-
Er hann ekki fagur fír
með fægðan herðakoppinn
Ávalt hann í góðum gír
greiðir aftur toppinn
Toppinn stefni alltaf á
því upp er leiðin rétta.
Ef ég nenni ekki, þá
oftast læt mig detta.
Detta menn um fjandans fjöllin?
fremur en litla steina?
Sumir elta á sér böllinn
sem teymir þá á meyna.
Hér mætti minn allravirðulegasti vin athuga ljóðstafina . . .
Meyjan undir manni lá
mjög hún stundi þungan
Kallinn vildi sæði sá
setjí hana ungan