Ég er að furða mig á öllum húlígönonum á austurvelli Að fólk lánða upp yfir skorstein fyrir 150 fermetra húsinunu er ekki Jóhönnu að kenna

Ég er að elda graut úr útrunninni mjólk. ‹Ljómar upp›

Ég er að sakna Uppa og Garbó af því þau eru æðislegur félagsskapur.

Dreypa á konjakki og horfa á vugraph.

Ég er að furða mig á því að einhverjum þyki (vegna afvegaleiddrar réttlætiskenndar*) í fínu lagi að hér sé aðili sem spammar allt í klessu, skilur það sem hér fer fram að afar takmörkuðu leyti, er ófær um að læra eða fylgja nokkrum samskiptareglum (þó hann kunni að sýna slíku viðleitni stundum, allavega í orði), og fær (þegar upp er staðið; ég veit að þetta mun fara alveg nákvæmlega eins og síðast) ekkert jákvætt út úr veru sinni hér.

Jafnframt er ég að syrgja Gestapó endanlega, fyrir utan hugsanlega mafíuna.

*Réttlætiskennd er góð, en henni má vel setja skynsemismörk.

Við þetta er annars að bæta að það er greinilega forritunargalli á forsíðunni eins og er. Sá fídus sem ætlað er að birta einungis eitt rit eftir hvern Gestapóa á forsíðunni hverju sinni þjónar að vissu leyti sínu hlutverki, en er rangt útfærður. Þetta er greinlega gert þannig að 15 nýjustu ritin eru valin, og síðan er nýjasta rit hvers Gestapóa fyrir sig valið úr þeim lista. Þetta þýðir að þar sem umræddur aðili mun senn hafa skrifað 15 rit í röð, þá verður brátt nýjasta ritið hans eitt á forsíðunni. Það væri reyndandi að hafa samband við Enter til að fá hann til að laga þetta, en hvað sem því líður þá kristallast hér vandi þess að vera á spjallborði sem er illa sinn af þeim sem reka það. Ef rekstraraðilarnir væru virkir hér myndu þeir hreinlega laga þetta hið snarasta sjálfir.

Ég er að íhuga að hakka mig inn á ákveðinn aðila til að geta smellt nokkrum sinnum á eitt orð.

Þarna kemur skýringin á hvers vega félagsritum fækkar svona ört á forsíðunni.

Ég er að horfa á bumbuna hlykkjast til og frá. Greinilega voða gaman að snúa sér í hringi þarna inni ‹Ímyndar sér að krílið brosi út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér þyki þetta afskaplega gaman›

Ég er að rifja upp hvað það var gaman að vera ólétt. ‹Ljómar upp› Það var raunar bara einn galli á því.

Það að Upprifinn skuli vera faðirinn?

Ah tveir...

‹Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann›

‹Brosir út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér hafi þótt þetta afskaplega fyndið›

Það fyndnasta sem ég hef nokkurntíma lesið. Nú get ég hætt á internetinu.

Nú get ég dáið sáttur!

Annars var ég að byrja aftur hér og ætla að sjá hvað ég endist.

Vjer erum að hugsa um að reyna að gera slíkt hið sama. Nú þurfum vjer bara að finna út hvernig vjer getum látið hláturskast það er orð Kargs orsökuðu endast í nokkra áratugi (*) svo það mistakist örugglega ekki að deyja sáttur. Er annars ekki örugglega erfitt að deyja ósáttur en jafnframt í hláturskasti ?

(*) Reiknað út frá meðallífslíkum karlmanna á Íslandi

Ég er að gera það sama og margir hér fyrir ofan.