Tittlinginn ég toga í
trénaðann og slitinn
Víagra ei veldur því
vill hann upp en leggst í frí.
Í frítímanum faglega
fýrar Gunnu serða
Rukkar þá svo rúmlega,
reiðir stundum verða!
‹Skellir upp úr yfir vísunni fyrir ofan›
Kýrnar úti sætar sofa,
svífur þar um ljót þó vofa.
Húki ég í köldum kofa
og kalinn tám á Guð minn lofa.
Vísur blóðugs smita út frá sér ‹Roðnar óstjórnlega›
Lof'að gefa þér gott
gríðarlegt, losandi tott,
rólega ríða,
reyna að bíða,
þú ert svo helvíti hott.
hott núna hamprúða meri
hysjaðu pilsið ögn upp
nú rymur böllurinn beri
og brundar á dömunnar hupp
Hupplegur er Haraldur
hann er kvennaljómi.
Funheitur er faraldur
fökk - ég týndi gómi!
Gómsætur en gataður
gamall, veikur, lúinn.
Göndullinn er glataður
greyið heldur fúinn.
Fúnar lúnar fætur mjög
fargið vart þær bera,
Færi best að fá sér sög
fætur af sér skera.
Fúnar lúnar fætur mjög
fargið vart þær bera,
Færi best að fá sér sög
fætur af sér skera.
Skeri Offi skakkar lappir [Snupr: betra væri 'Skeri Offi skakkar lappir'. Hlebbi.]
skaðlekt er,
öllu skárra að vesæll vappir
vinur, hér.
hér er friður, hér er ró
hér er stundin best
hérna lifði, hérna dó
hún, sem ann ég mest
Mestan telur Mummi Vald
manninn hennar Guddu
Engan bíl og ekkert tjald
á hann, tóma buddu.
‹Deyr úr vitleysu›
Mest er best og best er mest
betri vart til staður.
Vinn'á morgun verkið hefst
vinn hjá mest nú glaður.
Of seinn.
Skvera vill ég skvísu nú
skvetta vel úr belli
Núna getur fögur frú
fengið það í hvelli.
Skvera vil ek unga svanna ["#$%#&!#$%&$//&%&((). Hlebbi.]
skoða hennar mjúku lær
síðan líka kanski kanna
kuntuna og fagrar tær.
of seinn.
Hvellur belli heirðist í
hrollur fór um kauða
gapti pussan frjáls og frí
fossaði úr gati rauða.
Rauðhærð dama djöful góð
digur verður limur,
Hún nú mér á hamast á
heima er minn vinur.