Orðið er og orðið var
orðinn hlutur aftengdur
Kveðið hér og hveðið kvar?
kúl að vera framlengdur
Framlengdur er frestur nú
færðu rukkun síða
reikningsverkið vanda þú
vegna greiðslna tíða
Tíða syng ég fagran söng
Semper deus karitas.
Líka hringir Líkaböng
Létt og kátt er hennar fas.
Tek enga ábyrgð á að latínan sé kórrétt
fas er hér og fas er þar
fas er okkar skjöldur
fasanar og fasistar
fastafar og nöldur
Nöldur, skvaldur, níð og hól
ó, nennuleysiskassi
situr kver á sínum stól
sigggróinn á rassi
Rassi á við lítið land
Linda á Hóli skartar.
Um hann líkt og eyjarband
aðrir líkamspartar.
Líkamspartar ljótir eru,
lélegt heilabúið.
Huppsæll eftir heimaveru,
hárið afar snúið.
Snúið er að snara fram
snilldarlegri vísu
um vísindanna veiðihramm
á vændiskonu og hnísu.
Hnísu, kerti, hnakk og hest.
Hnefafyll´ af gulli.
Gnægðin ljóða gengur verst.
Gerð þau er´ úr bulli.
Bulli sínu böðlar Voff á Baggalútinn.
aðra þar með úldna grútinn
endanlega kvað í kútinn.
.kútinn þrútinn kalla á
.komið nú með sullið
.opna ginið þamba þá
.því næst hef ég bullið
Bullið Baggalúti á
Barbapabbi hóf.
Veðurglöggur Vlad það sá
verður úti kóf.
Kóf er úti, kafaldsbylur.
Krakkar farí mútur.
Gamall úti þulur þylur:
þett' er baggalútur.
Baggalútur bergs- er -tegund
eða brauð, ég veit ekki.
Boggi hrútur borgar tíund.
Bjöllusauður skeit kekki.
Kekki oft nú kastast í
kveðskapar- í spjallinu
Barbapabbi þegir því
þegar svara á kallinu.
Kallinu svaraði fjallkona fallin
sem fór víst á skallann er kallaði kallinn:
Í skjallbandalaginu Grallara, gallinn
er gjallið sem vall yfir dallinn og pallinn.
Pallinn uppá pukrast ég
píra út á sker
bikini gellur gjarnan sé
gamli Hasselbank er
Er gengið hrynur eins og turn,
ekki er gott að lenda.
Á hvern á ég, er mér spurn,
eiginlega að benda