hrefnu máttu koma í kaf
svo kærleikurinn dafni.
en hafa áttu stóran staf
stúlkunnar í nafni.
Skapa vísur skáldin hratt
um skuð í höfum.
Uppá sig mín vinna vatt
og veldur töfum.
Töfum veldur vísnasmíð.
Vei þér Smali góður.
Andinn geldur, gengur níð.
Grefur rakkinn óður.
óðinn þennann Óðinn fær
einnig þrumugoðið
Frigg og einnig Freyja mær
fisk þær hafí soðið
Heyrðu Crusifucus, ekki slíta þráðinn...Nú verð ég bara að stoppa í:
[soðið get ég saman vísu
svona verða bætur
slitins þráðar slepp úr krísu
slæ inn orðið „lætur”]BP.
Lætur guðinn ljóðaskrum
létt um eyru þjóta.
En soðningu hjá systrunum (sic)
segist alltaf njóta.
Njóta vil ég víns og osta
villibráðar, góðra kosta
full er matarlystin losta
lækkar átið sultar rosta
Rosta lægir, klókur kann
kóngur flestra byggða.
Kosta margra hrókur hann
hilmir bestra dyggða.
Í sléttuböndum:
Dyggða bestra hilmir hann,
hrókur margra kosta.
Byggða flestra kóngur kann
klókur lægir rosta.
Dyggða slóðir tvöfalt treð
troðið flagið sýtið
fryggða glóðir súrar séð
sýnist rafti lítið
Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann
Lítið fyrir lagðist mig,
léttvægt tilgangsleysið.
Skakkt það fer á skjön við mig,
skítadjöfulspleisið.
Skítadjöfulspleisapakk
pranga allann daginn
gítarsgjöfulsspeisið sprakk
spranga svalla maginn
nennti ekki að vanda mig, sorrý, en hmmm...Crucificus fylgdi ekki reglunum, Barbi hvað gerirðu þá?
Heyrðu gestur þú átt, á þessum þræði, að hefja vísuna á síðasta orði þeirrar vísu sem fylgdi reglu áður.BP
Sníkt er svoddan ruglubulla
svara þessu ekki kann,
Á Dabba rennur rokna drulla,
Dóri fór og skeindi, hann.
Fylgjum reglu Krummo/Gestur, ekki slíta keðju og ekki tvinna við vísur sem brjóta reglur. Reynum nú að hafa smekkvísi innan einhverra marka í persónuníðinu.
Hann Dóri með duluna sína
þrífur í Dabba og skeinir,
Djöfull mun helvítið hrína
sama hvað Dóri reinir
maginn gæði metur
marsípan og rjóma
en gubbar séð ef getur
grófa sleggjudóma
Sleggjudóma síst ég vil
sjá í vísnaþræði.
Eflum frekar andann til
að yrkja fögur kvæði.
Kvæði vildi kynni ég,
kveða fögur stundum.
Sletta leir; því sinni ég
sef alltaf á fundum.
Fundum hollum Herbjörn ann
hann er vísnafróður
ljóðin ágæt kveða kann
karlinn bísna góður
Góður, betri, bestur,
barnarugguhestur,
slæmur, verri, verstur,
vondur næturgestur.
Innihaldið oft er rýrt,
enda skiptir formið
meiru þegar mælt er sýrt,
mun það vera normið.
næturgestur gekk á dyr
gól og reið svo húsi
eftir honum Áka spyr
eða meira búsi
Búsið skal bikar í láta
bergja skal guða þær veigar.
Gagnast þá lítið að gráta,
gleði skal ríkja er teigar.