Elsku besta Renton að ráfa um og lítast vel á það , er ekki nógu gott .

Einu sinni fyrirr löngu, var ung stúlka út í Súgandafyrði. hún var föðurlaus því faðir hennar sem átti við áfengisvandamál að stríða lét lífið í flökunarvél frystihússins Súganda.

Aum móðir stúlkunnar hafði átta börn á framfæri og vann fyrir börnum sinum í alslags íhlaupavinnu. Hún prjónaði kíl handa heldri sonum bæarins sem voru best kíldir í öllu ríkinu. Hún söng við jarðafarir og dansaði nektardans fyrir eldriborgarana

Sagan hefði getað endað hér ef ekki þriðja stúlkan hún Sigurbjörg Snæhildur hefði orðið eyrðaleisinu að bráð. Sigurbjörg Snæhildur unni sér ekki og fór ung til Reykjavíkur og ráfaði um göturnar og leist vel á það. þó unni hún sér ekki nógu vel og eyrðarleisið bar hana til Ósló og þar ráfaði hún um á Karl Johann og leist vel á það. Síðan fór hún til Stokkhólms og ráfaði um smá stund og leist vel á það. Þaðan fór hún til Kaupmannahafnar og ráfaði um hæst ánægð á Strikinu . Hún heimsótti Berlín , París og Amsterdam altaf jafn ánægð.

Eftir langa ferð, rúmum fjörtíu árum síðar finnum við söguhetju okkar í Kuala Lumpur á knæpu áfengissjúka eina arfin hún fékk eftir föður sinn sálugann. Sigurbjörg Snædís var hæst ánægð þegar hún ofurdrukkin nærri því sofnaði yfir gulnuðu tímaritinu stríðshrópinu sem hermaður úr fyrstu víglínu Hjálpræðishesins sendur frá frómu landi ísa til frelsunnar villimanna Afríku hafði stungið að henni.

Henni varð litið á mynningargrein um andlát hinnar óbreyttu herkonu og áttabarnamóður úr Súgandafyrði sem hafðí gengið til liðs við herinn og skylið eftir syndugt líferni sitt sem nektardansmær að baki sér.

Grátandi kysti Sigurbjörg Snæhildur myndinna af móður sinni
Síðann mældi hún sig til herþjónustu og er í dag gift með major Gundesen og þikir hinn besti harmónikuleikari hersins og líst bara vel á það.

Mögnuð saga. Þetta á ég eftir að muna allt til dauðadags.

Elsku besta Renton ég gleimdi víst að geta þess að Ingibjartur Hann sem var fimti í barnaskaranum og ungur fór í hárskeranám til Ísafjarðar Mætti Herranum í miðri klippingu og skildi eftir skærinn og fór í herinn og er nú einn þektasti tónlistamaður þeirra og komst í undanúrslit í hæfileikakepnis Hjálpræðishersins á norðurlöndum sem haldin var í kastalanum í Færeyum .þegar hann spilaði sálm númer sextíu og níu á nefið á sér svo ekkert auga var þurt .

Já þetta kallar maður sko móttökur hjá bræðrunum!

Ég er hins vegar komin með leið á að heilsa einhverjum nýliðum sem endast varla daginn, ég skal koma aftur og bjóða þig velkomna þegar þú hefur sýnt að þú endist eitthvað hérna af viti...

‹fylgist með nýliðanum úr hæfilegri fjarlægð›

Flott nafn samt

Velkomin Kantu að kasta teningum?

Já það er spurning hvort maður haldist í þessu. Ég verð oft löt á maskínunni og þegar það gerist, er aldrei að vita hvað ég geri ekki!

Ja það held ég. Svona?

‹Ljómar upp›

‹Finnst þetta teningadæmi sniðugt›

Fellur í ómegin.

Þá er bara að mæta í teningaleikina. Þar erum við Herbjörn kóngar, já og aðaltöffararnir í bænum.

Ég verð að kíkja á það.

Hvernig væri að senda inn ljósmynd mannfýla.

‹Kinkar ákaft kolli.›

‹Sendir inn mynd›