Hvað ertu að gera í þesari stórhættulegu holu auli minn kær?
‹Tosar aulann upp úr holunni›
Þú verður að passa þig, það gæti einhver mokað yfir þig.

‹Kemur inn og hlammar sér í einn sófann... klórar sér svo ægilega um bak og handleggi› Djefuls lundalús. Hvað segið'annastrákar?

‹Klórar sér um hreðjar og ropar. Tekur fram snuffdós og sýgur ærlega upp í nefið›

Jæja dömur mínar. Hvað er svo að frétta úr ykkar sveit?

‹Horfir dáleiddur á barm hennar › ‹Langar til að sjá hana hoppa› ‹Stamar› haha éég sesegi allt alt gott..‹Roðnar óstjórnlega og borar annarri stórutánni ofan í gólfið›

‹Dustar af sér mold og drullu›

Jæjah strákar, nú er ég sko til í smá daður.

Neih Þarfagreinir... komdu og sestu hjá mér. Fáum okkur í nefið! ‹Hrækir á gólfið› ertu líka með lús góurinn? ‹Fær slímugt hóstakast›

‹Hlammar sér í sófann svo hann hristist til›

Já já ... o sei sei.

‹Hóstar allsvaðalega og lengi, og lagar lopapeysuna›

Sáuð þið leikinn í gær? Hann var magnaður, maður. Aldrei nokkurn tímann hef ég séð nokkurn pilt ríða rollu jafn vel og hann Gummi úr Tálknafirðinum gerði þegar hann skoraði síðara markið.

‹Hneppir frá regnstakknum og snýtir sér á gólfið› Haah... leikinn... oniii ég var í fjósinu að sæða beljur.

‹Stangar úr tönnunum með stórum kuta›

Blessaðar beljurnar já. Hún Huppa mín lenti nú í því að það snerist upp um einn fótinn á henni. Ég brá þá á það ráð að grípa í hann og snúa honum til betri vegar, ef svo má að orði komast.

‹Hlær rámum og þurrum hlátri›

Þarfi þú ferð ekki núgu fínt í þetta daður. blóðugt er viðkvæm sál.

Mér sýnist nú á öllu að þau séu sem sköpuð hvort fyrir annað.

‹Gefur Þarfa 'thumbs up' merki›

Jááá helvítis beljurnar haaa... ‹ræskir upp stórum slímköggli og veltir honum í munninum smá stund... hrækir svo á vegginn› kalla þig nú góðan að snúa löppinni aftur. Held mar hefði bara sótt haglarann. Matur í mánuð o sei sei...

Vantar þig nokkuð sæðingakonu? ‹Blikkar Þarfa og þurrkar brúnleitt neftóbakshor af efrivörinni›

‹Sperrir upp eyrun›

Fínt segirðu? Ég á nú fínna tóbak hér einhvers staðar ...

‹Þuklar sig allan í leit að neftóbaksdós›

Fínna tóbak segirðu? ‹Hallar sér að Þarfa... ropar óvart› Mar ætti kannski ekki að borða svona mikið óhrært skyr, fær brjóstsviða af þessum fjanda.

‹Sér að aulinn er skítug› ‹Spúlar hana› Wet T-shirt!

‹Ljómar upp›

Ha... ljómalind? Já ég sæddi hana í gær... ‹Hnerrar›

O sei sei nei ... skyrið verður að taka varlega. Annars er hætt við að maður fái barasta skitu. Það henti hann afa minn gamla og heitna. Hann kom ekki af kamrinum í hálfan dag. Eftir sat í loftinu þessi svaðalegasti fnykur sem ég hef nokkurn tímann fundið, og hef ég þó unnið við að moka flór.

Úrgangurinn úr karlinum nýttist hins vegar ágætlega sem áburður. O Sei sei.

‹Snýtir sér með stórum og tóbaksútbíaðum vasaklúti›