Súr er fögur sítróna og sólargul er
Ţađ ei vil ég drag' á dul hér
Ţetta er afhendingarkeđjan, ég hoppa bara yfir.
Tunnur voru títtnefndar á tyrfnum ţrćđi.
Ţess vegna ei ţćr um rćđi.
Dula ţarf viđ drotningun ađ dufla meira.
Ekkert má ţó yfirkeira.
ÁNĆGĐ!
Urrar á köttinn Ţetta er stúfhenda hjá ţér Mjási minn, á afhendingarţrćđinum. Ţú getur lagađ hana međ ţví ađ smella á skástrikiđ.
Rćđum hvernig ríman á ć rétt ađ enda
Stađfast ort nú af- er henda
Hendast upp um heiđarsali hvítar kindur,
freistar ţeirra fjallatindur.
Tindar fjalla trjóna hátt og tignarlegir
svo köđlum međ ţú klífa megir
Megir ţú nú mélin nota munninn ţinn í
stóđinu ég strax ţig finn í.
Inní mér er agnarlítil ofurkona.
Ađ hún stćkki oft ég vona.
Vonum hrunda hafa brugđist halir margir
ţeir svo verđa allir argir
Argur verđ ef ekki fć ađ yrkja bragi
sem enn ef ţađ er í lagi
Er í lagi einu sem ég eitt sinn kunni:
Ţröstur, stelpa, strákur, runni.
Runnu krakkar rassinn á á rokna svelli
slíkt ei ţolir ţjökuđ elli
Ellimerki engin hrjá mig alvarlega.
Ofan beltis, allavega.
Alla Vegan-eiturfćđi er ađ brasa,
yfir ţví ég er ađ ţrasa.
Ţrasar buguđ ţjóđin hćkkar ţreytuskali
kvelur sig á krepputali
Krepputaliđ karlavaliđ kennir maliđ,
eyđslusemisyndum faliđ.
Ţađ má mín vegna setja kvenna í stađ karla, ţađ kemur niđur á eitt.
Faliđ hafa fjármuni í fínum skjólum
fantar sem brátt fara úr bólum.