Þá er alvöru forsætisráðerra landsins að hætta. Nennir þessu ekki lengur og ætlar að ydda blýanta í Seðló. Hættir hann sem bugaður maður, ónýtur og óvelkominn, eða sem risi í pólitískri sögu þjóðarinnar? Ætli eitt stórt allsherjar HJÚKK heyrist um allt land, þar með talið Valhöll? Spillti valdið honum? Eða var hann riddari frelsisins?

Ræðið endilega.

Ég er nú bara að frétta þetta núna!
Er ekki búin að hlusta á neinar fréttir í dag.
Þetta er stórmerkilegt. Fyrir mína parta segi hjúkk.
Hann var góður stjórnmálamaður í upphafi (þó hann hafi verið í vitlausu liði) en mér finnast síðustu ár hans hafa verið einn allsherjar skrípaleikur.
Hann hefði átt að hætta töluðvert fyrr.

Gott ef það sé ekki töluvert til í þessu hjá þér.

Mér finnst aðallega snautlegt að hann hafði enga almennilega andstæðinga. Allir með tölu voru þeir helberir aumingjar og vælukjóar, það varð til þess að heimurinn fór að snúast um Davíð og þannig var það í einn og hálfan áratug. Það var þá helst að Inga Solla hafði eitthvað roð í hann en hún klúðraði því ægilega með vitleysunni í síðustu kosningum og sveik lýðinn um skemmtilegan og blóðugan pólitískan bardaga.

Já þar er ég sammála.
Þó að ég sé örlítið til vinstri í stjórnmálum þá verður maður að viðurkenna að vinstri menn hafa ekki haft almennilegann pólitíkus (að Steingrími J. undanskildum) í fjölda mörg ár.
Davíð var sá eini sem virtist njóta einhverrar virðingar og þó hann hafi alltaf verið umdeildur vegna þess hve harðlega hann gengur fram, þá hefur enginn haft neitt í hann.
Ingibjörg var ágæt til síns brúks, en hún hefur ekki nægilegann styrk til að verða góður stjórnmálamaður. Þeir þurfa að vera harðir en um leið trúverðugir.
Íslensk stjórnmál hafa verið eins og blaut hundslappadrífa í mörg ár.

Steingrímur hefur jú munninn fyrir neðan nefið en það hefur alltaf háð honum að hann slæst af svo lágum stalli (fylgislega séð) að hann hefur aldrei getað gert meir skaða en að kýla í sköflunginn á Bubba kóng.

Ég sem hélt að þeir nöguðu blýantana þarna í Seðló.

En var þetta ekki bara orðið gott hjá kallinum? Fróðir menn segja mér að það hafi verið lítið varið í síðasta smásagnasafn kappans, kannski var hann bara of bissí við að vera ráðherra til að geta skrifað almennilegar sögur. Vonandi að það sé betra ráðrúm til þess í skrifstofu Seðlabankastjóra.

Þeir hættu að naga eftir að yddvélarnar komu. Undraverðar maskínur.

Hvað borða þeir þá, greyin? ‹Klórar sér í höfðinu›

Mogginn segir:

Þessu er lýst hérna eins og íþróttakeppni. Þetta er náttúrulega afrek fyrir manninn en kannski ákveðið merki um vanþróun á íslensku lýðræði eins og þið segið.

Nú, yddkurlin.

Vanþróun á lýðræði? Frekar þróun. Einn af stóru kostunum við síðasta einn og hálfan áratug var að maður gat átt von á að ríkisstjórn andskotaðist til að sitja út kjörtímabilið sitt. Það var breyting til batnaðar frá því sem áður var þegar ríkisstjórnum var jafnvel splundrað í góðum fíling í beinni útsendingu.

Það náttúrulega ömurlegur skítagalli við lýðræðið, að helv.. meirihlutinn fái alltaf að ráða. Er það ekki það sem Krókur á við, með vanþróað lýðræði.

ég er ekki viss en varekki hann Denni dæmalusi sonur Hermans og ef svo er mætti ekki
leggja þjónustu ár feðgana í einn pott í þjónustu Lýðsins

Já en þá var þetta spennandi. Núna er alltaf sama lognmollan í stjórnmálunum, sama sullið fram og til baka.

Ég er ekki alveg viss um hvað ég á við, en mér virðist sem þið hafið meint að það hafi ekki verið neinn valkostur á meðan þessari setu stóð. Og pólitísk umræða á Íslandi er algjört frat. Hefur kannski alltaf verið það. En Davíð hefur ekki gert mikið fyrir það, þvert á móti, hagað sér eins og góðum einvaldi sæmir og haft öll spjót úti þegar einhver snefill af gagnrýni hefur borði að góma.

Davíð hefur bara haldið uppi merkjum íslenskrar 'rökræðu' en hún hefur ávallt snúist um smáatriði, persónulegar árásir og nokkurn veginn allt annað en málefnið sjálft.

Davið var einstaklega skotharður pólitíkus. Þess vegna var sjaldan lognmolla um hann. Það sást greinilega þegar hann veiktist og eftir að platforsætisráðherrann tók við að þá hefur allt koðnað niður í enn meiri leiðindum en nokkurn tíma var hægt að ímynda sér. Ég er ekki frá því að jafnvel verstu hatursmenn Davíðs voru farnir að sakna slagsmálanna.

Eftir stendur sem sagt rólegri tíð í stjórnmálum. Hún verður örugglega mun leiðinlegri en áður, umræðan verður etv. kurteisari (og því leiðinlegri) en mun halda áfram að vera á jafn þroskuðum nótum og áður (þ.e. algerlega laus við málefnanlegheit og þras um smáatriði).

Mér finnst það nú ekki alveg vera rétt. Það var oft lognmolla í stjórnmálum á áratuginum sem leið. Hann var meira meistari í að þeigja um hlutina heldur en að tala um þá. Og það var hans helsti styrkur.

Þegar þú segir að hann hafi verið skotfastur áttu bara við að hann fór oft í fýlu, gerðist ómerkilegur í garð annara og átti í óviðeigandi hótunum við fólk sem fóru honum ekki að skapi. Mér finnst ekkert virðingavert við það þó það sé kallað því jákvæða heiti „að vera skotfastur. “

Það hvað framtíðin ber í skauti sér varðandi líflega og lýðræðislega umræðu þá er þetta ekki bara spurning hverjir taka við af Davíð, heldur einnig hvernig fjölmiðla við munum búa við. Ég er bjartsýnn, eða ölluheldur vongóður.

Það er alveg greinilegt að Davíð sér að honum er loksins ógnað af Ingibjörgu Sólrúnu. Þá er það deginum ljósara að hann þorir ekki að mæta henni. --- Eða hvað?
Sagði ekki skáldið hlewagastiR:

Buðlungs álfreks eðli
illgjarn lofna, nafni
jarl es j˛ofurr varla
júða, hefir lúði.
Hilmir rann af hólmi
hýrisk falinn stýrir
veldr ok ˛ollum íhalds
usla, gunga ok drusla.