Stelur rjettinum
Ég er að leika gestapóa.
Fær sér pönnsur með bönunum
Billi bilaði?
Aha, hefðbundinn bögull á eftir skammrifi.
Spurt er um orðatiltæki.
Sögusviðið er síldarplanið. Vertíðin er ekki hafin og tunnuskipið ókomið. Beykirinn er klaufi og hálfullur eða þunnur í þokkabót. Í það minnsta er árangurinn minni en enginn þegar hann reynir að koma botnum í gömlu tunnurnar, með dixilinn í skjálfandi höndunum.
Nei og ekki nóg með það heldur lemur hann tunnuna í sundur og stendur við hrúgu af tunnustöfum og ryðguðum gjörðum.
(Skýring hvurslags gæti gengið en var ekki sú sem ég hafði í huga)
Hefur hann fallið í stafi?
Slá botninn úr tunnunni?
Líklega hefir Günther rétt.