Óekkí. Ţó ertu kominn langleiđina ađ réttri leiđ ađ réttu svari.
Herr Josef Mengele?
Fá úr honum?
Ívar: Ţótt Jósef ţessi hafi vafalítiđ lagt margt og merkilegt fram til framţróunar lćknavísindanna hefur hann enn ekki, ađ ţví ađ ég bezt veit, hlotiđ sess sem orđtak í menginu „íslenzk tunga“.
Grétar: Heitur. Ţó rángur.
Ívar2: Onei.
Ég á bágt međ ađ trúa ţví ađ ţetta sé ađ vefjast fyrir svona velgefnu fólki...
Ţarna varstu semsé ađ hleypa illu blóđi í e-n (ţ.e.a.s. krakkagreyiđ međ eldspýturnar) – ikke ?
Det var sgu 100% rigtigt!
Nú skaltu skella safaríku spursmáli fram,
Enn er spurt um orđtak.
Spyrjandi er á leiđ í háttinn; gengur innum svefherbergisdyrnar & hyggst leggjast til svefns. Af einhverjum ástćđum er allur gólfflötur herbergisins ţakinn óskilgreindu drasli, sem myndar mannhćđarháan stafla. Ţađ kostar spyrjanda töluverđa fyrirhöfn ađ ýta draslinu til hliđar – en hann hefur ţađ af fyrir rest, & getur ţá loks lagst til hvílu.
Garbo hafđi ţađ, glćsilegt – & dćmist ţví á hana ađ sjóđa saman nćsta spursmál.
Jćja Garbo... á ekkert ađ fara ađ gera?
Spurt er um málshátt.
Karlsson er búinn ađ ganga allan daginn í leit ađ Búkollu og er fariđ ađ ţyrsta og svengja. Hann ákveđur ađ fá sér sćti og dregur upp mal sinn. Eftir góđa hvíld stendur hann á fćtur og teygir úr sér, áđur en hann heldur áfram.
Ég er ţvímiđur ekki alveg ađ komast í gang međ svar viđ ţessu... ekkert af ţví sem mér datt fyrst í hug stenst nánari pćlingu,
Mér finnst ţetta nógu augljóst.
Tvisvar verđur sá feginn sem á steininn sest?