Já, svona gengur ekki. Ég prófaði þessa umræddu setningu, „Éttu þinn eigin saur og drepstu“ á nokkrum þeim sem urðu á vegi mínum í gær; Myglari og Spesa á kaffistofunni, skósmiðnum á neðri hæðinni, blaðbera, þekktri sænskri dægurlagasöngkonu, heilaskurðlækni á frívakt, skuggalegum náunga að nafni Alfreð, íslensk/írskum fjárhundi og móður minni.
Í yfirgnæfandi meirihluta tilvika virðist setningin með öllu óviðeigandi, í 50% tilvika kallar hún fram óstöðvandi grát og í 14% tilvika vel útilátið kjaftshögg. Aðeins þessum Alfreð þótti þetta ógeðslega fyndið og bauð mér upp á brennivín í Svala.
Þess má þó geta, að hundinum og Svíanum stóð nokk á sama, þó hvorugur færi að ráðum mínum.
Fer úr límingunum af hlátri.
Hér hefði ég greinilega átt að grípa í taumana og skamma þá sem höfðu slíkt í flimtingum hér að ofan... Skamm börnin góð... hagið ykkur vel... vonar að ritstjórnin reki sig ekki fyrir slaka ritskoðun