Hann Guðni á mongólskan skjóna.
Og hestfíflið kann jú að prjóna.

Og botna svo ...

"Landi" gerir því skóna,
að truntan sé afkvæmi ljóna.

Klár sá er mögnuð mjóna
margir vilja hann klóna
Engin í hófssporsins spóna
sprett´í hestsins skóna

Jæja hér koma þá einhverjir botnar:

Hann Guðni á mongólskan skjóna.
Og hestfíflið kann jú að prjóna.
Hann hoppaði og hentist.
Um völl endasentist.
Og ráðherrann misst´ af sér skóna.

Hann Guðni á mongólskan skjóna.
Og hestfíflið kann jú að prjóna.
Og sauma og elda,
hann ætti að gelda.
Nei annars, hann kann jú að bóna.

Hann Guðni á mongólskan skjóna.
Og hestfíflið kann jú að prjóna.
Og svo er það hreina satt.
hann er sérfróður um GATT.
og hafinn yfir frónska slordóna.

Ef einhver getur betur þá skora ég á hann að botna.

Hann Guðni á mongólskan skjóna.
Og hestfíflið kann jú að prjóna.
Guðni af datt
og missti sinn hatt.
Gott á þann kú-kossa dóna.

Á mongólsku sléttunum trekk í trekk
truntunni reið hann og kyssti.
Matvælaráðherrann með sér fékk,
svo mongólska Skjóna – í frysti.

Og svo er hér fyrripartur:

Einu sinni átti ég hest
ofurlítið mongólskan.

Ekki veit ég af hverju þetta fylgdi með:

Guðni sat á kvisti
átti hesta í frysti
einn, tvo, þrjá
og það var þá
sem kom skúr.

Það var sem mér þótti verst
ég þurfti vodka pólskan