Hvað er betri holdgerfingur hins íslenska sumars en gimbrin björt og hlý sem full af æskuljóma heldur upp brattann til heiða með blik vorsins í augum og það eina markmið í hjarta að gleðja bragðlauka vora við vetur komandi
Ekkert er göfugra'en gimbur björt
gangandi uppi á heiðum
nagandi fegurstu foldarskört
fífla og slíkt í breiðum
Með vökulum augunum vappandi er
vinsar úr gróðri hvað boðlegast sér
en ef að hún glirnunum glápir á ber
þú getur rétt nærri hvert vinan þá fer
Síðan ef brasaðan sauðinn þú etur
sopið er títtnefnda kálið
skvettu í glasið því skálað þá getur
sko það er barasta málið!
Ekkert er göfugra'en gimbur björt
gangandi uppi á heiðum
nagandi fegurstu foldarskört
fífla og slíkt í breiðum
me me me
Með vökulum augunum vappandi er
vinsar úr gróðri hvað boðlegast sér
en ef að hún glirnunum glápir á ber
þú getur rétt nærri hvert vinan þá fer
me me me
Síðan ef brasaðan sauðinn þú etur
sopið er títtnefnda kálið
skvettu í glasið því skálað þá getur
sko það er barasta málið!
lömbin ljúf
ljúffeng kindin
hornin hrjúf
hrútur syndin
Maður hlær nú he-he
hann er ekki blauður.
En hraður mælir me-me
mikilvirkur sauður.
Óður til fífla
Fjöldi er af fíblum hér,
fremur spertum,
steypivélarvoðager
af vertum,
meiriháttar megaher
af merkikertum
- frekar svona óvitskertum.
Hana nú
Ekki borða kjöt
Því að kjöt er vinur minn.
Borðið grænmeti og blöð ...
þannig nálgist þið guð
af baunum held ég fýrinn freti
sem fýsir aðeins grænt í meti
gulrót nagar
grænkál sagar
neitar hálfur kálhaus kjeti
kindin er fæði kosta
kostar sjóði mikið
syndugt mér læðir losta
listigóða spikið
Barbapabbi bísna vel er að sér,
beljaði á honum steypa.
Bæði er hann bleikur og sver,
búfé má hann gleypa.
Ljótt er loðna'ð snæða
Leti tel ég þig mæða
Sem ekki sölina etur
Setur fyrir sig meinlausar fretur
kindur, rjúpur, kálfasteik
kjöt af hrefnu, svínið,
gæsalifur, lax úr reyk
læt ég undir trýnið.
Ropar hátt og starir uppljómaður út í loftið
Ég má til með að afrita á þennan þráð klámvísuleirburð minn sem birtist upphaflega í föstudagsklámvísuþræðinum. Yrkisefnið er jú sauðkindin.
Sakleysi sitt hann missti
sú fagra var unnin.
Kindina góðu kyssti
klárlega beint á munninn!
-
"Svona skal nota lambalæri,
slíkt er ekkert bull.
Finnst mér að það betur færi
frygðarnotkun á ull"
-
Bóndi hlýðir á unaðsjarm
og ærina sterkt hvína
Vill´ann þá hefna sinn harm
hyggur ána fögru sína.
-
Satt er það: Bóndinn á Á á á.
Ekki hans vinnuþræll
laminn svo heyrist á á á á
er sá aumi skíthæll.
Gróft ég snæði brauð og gular rætur
af grasafóðri slafra kynstrin öll
Og aldrei myndi ég þess bíða bætur
ef breyttist gróðurland í auðan völl.
Því ber að fagna að Barbapabbi og fleiri
böðla foldar leggi sér að munni
þó fitublandinn flæði þeirra dreyri
þeir fá að lokum bjargað náttúrunni.
[size=9]Þeir sem bara borða kjöt
og bjúgu alla daga
þeir feitir verða og flón af því
og fá svo illt í maga
... en gott er að borða gulræturnar
grófa brauðið...[/size]
Roðnar og flissar eins og Ned Flanders [/code]
lambakjöt og lifrabuff
langar mig í núna
ekki baunir, stráar stuff,
stöppu handa frúna
Ég er nú hreint ekki hagmæltur, en hef þeim mun meiri skemmtan af lestri kvæða og ljóða. Hér að neðan er kvæði eftir sagnaskáldið Dána Dána, sem mér þykir henta einkar vel við þetta tilefni.
[b]Smaladrengsins draumur:[/b]
Hann Siggi var úti með ærnar í haga,
í ölæði miklu hann út fór að draga,
beinstífan lókinn, hann barði af rykið,
að byrja að tosa hann þráði svo mikið.
Hann strauk á sér skaufann og strokkaði lengi,
strjúka nú skyldi þar til hann það fengi,
hann lagðist á hnén, vildi losa í polla,
í launsátri sat þá og fylgdist með rolla.
Hann rollunni náði og reið henni í gumpinn,
rymjandi af kvölum var rollan svo hvumpin,
á andlit hans Sigga kom undrunarstútur,
er að því hann komst að rollan var hrútur.
Meðan nýhlaðinn helaumur hrúturinn þagði,
hamlaus af bræði hann Sigurður sagði,
„þó klámfenginn oft sé við kindur og endur,
við kynvillu aldrei ég skal vera kenndur.“
[/b]
lömbin kunna lengi að jarma
lítil börn telja það sjarma,
stöppuð innyflin setjum í þarma
súrsum og teygum birtu barma.