Þessi er góð:
Sæl. Eh...ég týndi víst símanúmerinu mínu. Get ég fengið þitt?
Lína fyrir lítið samfélag:
Nei, bíddu ... hef ég sofið hjá þér?
Raunverulegt dæmi er vér heyrðum eitt sinn af
"Getur ekki passað að ég hafi hitt þig blindfulla á (nafn á bar/skemmtistað) um síðustu helgi ?"
Hæ, ég er með fullan pakka af kitlismokkum sem eru alveg að fara að renna út á tíma
Hérna er ein góð sem ég nota ósjaldan:
ÉTTU SKÍT!
hÉR er önnur
Borðaðu saur!
Og ein í viðbót:
Má ég sulla í drusluna á þér, mella?
Skelfilegt er að sjá orðbragðið hjá ykkur drengir. Guð hjálpi ykkur ef hún Amma Hlaun les þetta. Þá er ég hræddur um að þið fáið á baukinn.
Þessi er býsna algeng:
"Haaaððhuuhahh! Vidduha Buððshagxl tahhð faaheða 'ghooða!?"
Algengt að á eftir fylgi uppkast yfir þann/þá sem daðrað er við ellegar viðkomandi drepst í fangi fórnarlambsins
Þjóðlegt í hvívetna.
Já, einmitt þessi umræða koma aðeins upp á fimmtudagskvöldið á bar þeim er við vín er kenndur og stendur við Kirkjustræti:
Þegar kynhvötin rekur fólk af gagnstæðum kynjum til þess að spjalla saman upp úr þurru á öldurhúsum, þá er alveg dæmigert að kona spyrji: "ogö..hvað starfið þér svo, væni minn?" og þá svarar maður að bragði: "Tja...svosum ekkert merkilegt, en ég rek Kvennaahvarf, en eins og er þá er bara pláss fyrir eina konu í einu."
EÐA ÞESSI HÉRNA:
Éttu drullu, MERI!
Hm. Þessi var meira svona pikköpp-og-svo-sleppa-strax lína. Eða hvað ...
mosa, éttu drullu
Nohh, eitthvað í gangi?