Það kenndi mér einn inuiti vinur minn gott ráð til að sleppa undan ísbirni. "Ef þið vinirnir eruð tveir saman áttu meiri möguleika. Þið hlaupið samhliða í burtu og þú passar að verða á undan að fella hinn. Takist það ertu sloppinn." Svo mörg voru hans orð.

Einhver með fleyri tillögur? Eða annað rándýr...[/b]

Í slíkum tilfellum hefur mér alltaf gefist vel að vera með síðustu sjúkraskýrslu mína meðferðis. Í stað þess að flýja undan birninum gerir maður síðan annað tveggja; les upp úr henni eða réttir birninum til lestrar. Þar sem birnir hafa engan áhuga á sýktu kjöti snúa þeir sér undantekningalaust að félaga manns.

Já, það .þarf ekert endilega að hlaupa hraðar en dýrið, bara hraðar en hægasti maðurinn í hópnum.

Ég mætti einu sinni Birni. Ég öskraði alveg á hann. Sjáið svona ‹AARRGGGHH› Hann hljóp í burtu eins og lítil stelpa. En nú er hann orðinn menntamálaráðherra blessaður kallinn.

Og í alveg lygilega góðu kvenmannsgervi. En svo var annar Björn sem komst nú aldrei almennilega til vits og ára. Fannst alltaf skemmtilegra í tindátaleik en að rífa í sig einhverja túrista úti í skógi. Nú er hann orðinn dómsmálaráðherra. Og yfirliðþjálfi.

Það að forða sér á hlaupum undan rándýri er líklega vísasta aðferðin til að verða étin. Sókn er besta vörnin, enda ekki til siðs að slæpast á slóðum rándýra óvopnuð. ‹teigir makindalega úr sér á ísbjarnarfeldinum›

Ég held að mannkynið ætti að taka sér salamöndrur til fyrirmyndar og læra að losa sig við part af líkamanum þegar hætta steðjar að frá rándýrum. Hugsið ykkur ef við gætum t.d. losað okkur við annan handlegginn og hann mundi sprikla á jörðnni til þess að rugla rándýrið í ríminu. Dýrið mundi ráðast á handlegginn og við mundum sleppa. En auðvitað þyrftum við líka að vera búin að læra að láta hann vaxa aftur. Að sjálfsögðu yrðum við að hafa varann á og passa okkur að láta vinstri arminn falla en ekki þann hægri því ekkert getur maður gert þegar maður notar vinstri höndina í allt (rökstuðningur: örvhent fólk!!!) Leggjumst nú öll á eitt og þróum okkur í þessa átt.

Það hefði verið verra ef hann væri dómsmálaráðherra :-)

Jæks!
Vá hvað ég ruglaðist, úffff.

Dómsmálaráðherra meina ég auðvita.

Skógarbirnir
Ef þú ert eltur af skógarbirni skaltu EKKI klifra upp í tré, birnir eru ákaflega flinkir að klifra, betra er að hafa lýrukassa, sirkushjól og partýhatt við höndina og staðsetja þig þannig að partíhatturinn og sirkushjólið sé á milli þín og bjarnarins. Svo skaltu hefja að spila á lýrukassan af áfergju þegar björninn nálgast. Ef allt gengur að óskum ætti björnin af óstjórnlegri eðlishvöt að skella sér á hjólið og setja á sig partíhattinn, ekki aðstoða björninn þó hann þykist eiga í erfiðleikum við að setja á sig partíhattinn því það er blekking, oft kölluð Týs-blekking, en birnir eru þekktir fyrir slíkann grallaraskap.

Kattardýr
Mætir þú stóru kattardýri eins og t.a.m. ljóni eða tígrisdýri skaltu ekki reyna að hlaupa í burtu, þú gætir undrast hversu hratt þessi kvikindi geta hlaupið án þess að vera í íþróttaskóm. Betra er að standa andspænis því. Þú skalt grípa fast um jakka þinn eða stakk þar sem neðstu hlutar renniláss væru staðsettir ef yfirhöfnin væri þannig útbúin. Vinstri höndin skal halda fast um jakkann vinstra megin við rennilásinn og sú hægri, hægra megin. Næst skaltu lyfta höndunum hátt upp í loftið og öskra af öllum lífs og sálar kröftum á kvikindið. Frá sjónarhóli kattardýrsins þá breytist þú úr einhverju sem líkist litlu 'i' yfir í eitthvað sem líkist stóru 'Y' og gæti af hávaðanum að dæma verið nokkuð skeinuhætt. Kattardýr meta nefnilega mátt andstæðings síns af hávaðamengun sem hann gefur frá sér og einnig út frá flatarmáli ásjónu hans, sem skýrir áráttu þeirra til að setja á sig kryppu þegar í harðbakkann slær.

Fílar
Lendir þú í aðstöðu þar sem fílahjörð eða hluta fílahjarðar finnst sér ógnað af nærveru þinni skaltu grípa þér prik eða sprek í hönd og brúka sem skrúðgöngusprota, þú skalt ganga taktfast á brott og syngja hástöfum lagið "Einn fíll lagði af stað í leiðangur". Áður en þú veist af hefur öll hjörðin slegist í för með þér, syngjandi glaðlega. En það er mikilvægt að hætta ekki á því stigi því eins og þú veist þá gleyma fílar aldrei og muna því textann upp í ómögulega háar tölur, ef sá sem fer fyrir hjörðinni hættir að syngja gremst þeim ósegjanlega sem á eftir koma og viðkomandi er orðinn að pesto áður en hann fær rönd við reyst. Snjallara er að ganga í hring og tengjast þannig síðasta fílnum, eftir að það er gert skaltu grípa í hala hans og klifra upp á bak, þaðan ættir þú að geta fangað trjágrein og laumast til frelsis meðan fílarnir syngja út í það óendanlega.

Hundar
Ef óðir hundar stökkva á þig er heillavænlegast að æpa og skrækja af sársauka og vonast til að einhver bjargi þér.

Mýs
Varasöm kvikindi, það er bara spursmál hvenær þær uppgötva að þær eru fleiri en við og þá er voðinn vís.

Höfrungar
Já, ég treysti þeim ekki heldur, alltaf síbrosandi, þeir eru að plotta eitthvað!

Risaeðlur
Ef þú ert strandaglópur á eyju sem á geisar slæmur risaeðlufaraldur, þá er skynsamlegast að þefa uppi saurhauga risaeðlanna og leita í þeim í von um að finna farsíma eða faxtæki jafnvel svo kalla megi á hjálp.

Þetta eru snilldar ráð kæri Glúmur ‹Undirbír ferð á villidíraslóðir›

Tek undir það, hafðu þökk fyrir framtakið, Glúmur!

Nú vantar bara ráð gegn illfyglum.

Og varúlfum, afhverju minntistu ekkert á varúlfa?

Og Micheal Jackson. Hvernig sleppur maður ef hann er að elta mann?

setur spegil á bakið á sér
‹kútveltist um af hlátri›

Ég geng alltaf með uppblásinn strák á mér til að nota sem tálbeitu...

Ertu viss um að hann sé bara fyrir tálbeitu? ‹Horfir fullur grunsemdum á Sverfil›

Eingöngu hr. Hilmar...

En uppblásna Chasey Laine dúkkan er til einkanota og skemmtunar...