Fátt er leiðinlegra en sunnudagar. Hvað í ósköpunum á ég að gera til að stytta mér stundirnar fram að mánudegi? Hvað getur glatt mig í þessari borg ömurleikans?

Ég er ávallt til þjónustu reiðubúinn.

‹Tekur fram steppskóna, skellir á sig slaufu og fer í latexpungbindið, setur á sig pípuhatt og fer að dansa nakinn syngjandi Gotta dance.›

Synda í tjörninni?

Ég var að keyra fram hjá tjörninni, hún er full af smábörnum og kríum.

Þú ert náttúrulega ekki nakinn, Hakuchi minn, ef þú ert með pípuhatt og í pungbindi (latexið kemur vel út) - ég er strax örlítið kátari en fyrr.

Oh, þá er hægt að gleyma því. Hmmm...

Maður verður náttúrulega að gæta siðgæðis (pungbindi) og smekkvísi (pípuhattur og slaufa). Annað væri ótækt frammi fyrir eins göfugri dömu og þú ert.

‹Steppdansar og syngur: Dancin' at the Ritz›

Fátt gleður meira en fimur steppdansari.

Ég geri mitt besta. En Gene Kelly er ég nú ekki.

Heimsækja Baggalút ? Annars eruð þér heppnar að líka að því er virðist betur við virka daga en helgar þar eð virku dagarnir eru mun fleiri. Hjá oss er þessu því miður öfugt farið enda vér þegar farnir að huga að næstu helgi.

Ég hef gaman að laugardögum, en sunnudagar hafa alla tíð verið eitur í mínum beinum. Hvað gerið þér yður til skemmtunar?

Maður er rekinn á fætur til að hjálpa vini manns að flytja. Engin ástæða til að láta sér leiðast drulluþunnur heima við...

Lestur bóka og blaða um daginn til að auðga andann. Kvöldmatur með vini á veitingastað og síðan farið í pool í rólegheitunum og kannski leigð ein spóla eða svo í lokin ef tími gefst til. Það er ágætis sunnudagur.

Þinn sunnudagur hljómar nokkuð vel, Hakuchi. Pool er að vísu ekki mín sterkasta hlið, að því er ég best veit.

En nú fylgi ég fordæmi Plebbans og fer og fæ mér ís.

Ef á annað borð áða vera edrú á Sunnudegi þá er alfarsællegast að vera nógu þunnur að maður taki ekki eftir leiðindum. Þynnkugrín er manni hollt og gott. Fátt er betra en þynnkudrátturinn það er alveg klassískt, og leggja sig svo á eftir.