A jæja, suma er ekki hægt að frelsa. Það er nú lítið fönk í bíboppi, þó það sé nú reyndar prýðileg músík. Vantar allan svita í hana.
Pink Floyd - High Hopes
Pink Floyd - High Hopes
Ég er alveg til í að hlusta á það. Ljómar upp
Pulp Fiction sándtrakkið, og Ég Er Afi Minn með Halla og Ladda.
Pink Floyd hjá mér líka; Dogs.
Þið mættuð hlusta meira á fönkjöfurinn James Brown. Það er til svo mikið magn af óþekktum perlum í fórum hans að það hálfa væri nóg.
Hlýðir á Down and Out in New York City
Þegar ég hlusta á heilt lag með honum verður mér einmitt oft hugsað til þess að það hálfa hefði verið nóg.
Þar er ég ósammála þér Ísak minn. Það hálfa væri nákvæmlega ekki neitt. Það sem hefur Brown upp á æðra plan er einmitt yfirgengilegur ólgandi lífslosti sem getur varla annað en smitað út frá sér nema viðkomandi sé lík. Engin höft eru á ástríðunni, allt er þanið út til hins ýtrasta í dunandi lífsmassa fönksins hvers dúndrandi taktur kemur hjartanu af stað úr móki hversdagsleikans, í alsælu ryþmískrar upplifunar. Brown var trúr sínum rótum, í gospelli og trylltum ryþmablús, í hans bakgrunn er ekki að finna neinn hálfhraða. Allt er sett á fullt og þakið sprengt af húsinu. Það er James Brown. James Brown er lífsviljinn óbeislaður (fimmaurabrandarar í þessu samhengi um dauða hans vinsamlegast afþakkaðir) .
Ef þú villt heldur sötra koníak við arininn í rauðum silkislopp og halla þér aftur, þá skaltu fyrir alla muni forðast Sálarbróður númer eitt. Allt hefur hins vegar sinn tíma undir sólinni. Ef blóðleysi og syfjan ætlar að ræna þig lífstórunni úr leiðindum, þá á Brown lyfið við því.
Það er hægt að flytja svo til hvaða tónlist þannig að hægt er að hafa gaman af og Brown heitinn var einn af þeim flytjendum sem gátu fengið þetta ógeðslega leiðinlega tónlistarform, faunkið, til að hljóma allvel og jafnvel ágætlega. En ég vil benda ykkur báðum á að á nýjustu skífu litla Prinsins er faunklag sem kallar fram illviðráðanlega þörf fyrir einhverja taktfasta hreyfingu sem jafnvel væri hægt að kalla dans. Lag þetta heitir Chelsea eitthvað. Annars er faunk bara samansafn af leiðindum.
Núna ómar lagið '39 með Queen hjá mér.
Flott lag.
Sof þú mér hjá í flutningi Baggalút.
Syngur með
Ég er að hlusta á lagið Weird Fishes/Arpeggi af nýjustu afurð Radiohead, In Rainbows, sem ég hlaðaði niður löglega héðan. Ég mæli með því að sem flestir kynni sér málið.
Hlaðaði?
Hlaðaðiru því niður?
Já.
Hlaðaði?
Hlaðaðiru því niður?
Veltist um af niðurhlöðuðum hlátri
My man is a mean man - Sharon Jones and the Dap Kings.
Húff.
Mér er sama, svo lengi sem þið munið eftir blúsþættinum á Reykjavík FM 101,5 klukkan 20 - 22 annað kvöld.
Kemur þér ekki við! Hleypur á næsta þráð
Klórar sér í höfðinu er hann horfir á Útvarpsstjóra þjóta framhjá