er skógurinn að fyllast af hálfvitum hugsar veiðimaðurinn
Ég er farinn á veiðar, hér er enginn friður fyrir hávaðaseggjum og misskildum hetjum.
Starir þegjandi út í loftið og hlustar
Ég óttast helst að auglýsingin um veiðimanninn sem varð að bráðinni rætist, ef ég dvel hér lengur.
Hysjar vaðmálspilsið upp fyrir hné, stekkur af stað yfir dalina sjö og fjöllin sjö í von um að komast frá þessum hávaða sem fælir bráðina í burtu
Á meðan er Úlfurinn niðursokkin í að greina margskonar lykt á leið sinni til ömmunnar Hmm Kardimommudropar, Negul, Núgattís og og og ... skrambans ég ert búinn að tapa slóðinni Snýr við og hleypur til baka
Rauðhetta er á harðar hlaupum og sér úlfinn grimma en vinalega. Lafhrædd stekkur hún í næsta kjarr.
Við það vaknar Raggi rós og segir ringlaður: "Hvað gerðu hér, mjallhetta og risarnir þrír, þú stíga á eggin mín".
Sér Rauðhettu hoppa inn í kjarrið Halló stúlka litla. Ekki vera feimin. Viltu nammi væna? Veiðir gamlan Bismark-brjósigg upp úr buxnavasanum sem hefur verið þar allt frá lýðveldishátíðinni á Þingvöllum, þ.e.a.s. þessari sem tókst skammlaust Viltu brjósigg?
Við allann þennan æsing lognast Raggi rós aftur útaf og fer að dreyma um litla hagamús, sem kúrar í holunni sinni.
Á meðan þrammaði samúræjinn um skóginn og sparkaði í steina sem urðu á vegi hans. Andlit hans var afskræmt af niðurbældri bræði. "Helvítis druslan..!" Hugsaði Akutagawa með sér, "Helvítis harðlífið og helvítis fáviti get ég verið. Ég hefði aldrei átt að fara til þessa helvítis lands. Hún er fjandakornið ekkert dóttir mín! Þessi lausláta glyðra er búin að liggja undir öllum karlpeningi í héraðinu og meira til og á svo að fara að klína þessu á mig? Ein helvítis kvöldstund, einni sake flösku of mikið og svo segist hún vera ófrísk. Fjandans tálkvendi, hún er bara á eftir auðævum mínum, svei! " Hann hjó enn eina öspina niður í bræði sinni.
Eftir drykklanga stund af stefnulausu ráfi og tilefnislausu ofbeldi gagnvart trjám heyrði hann hrjúfa og pervertíska rödd handan rjóðursins. "Viltu brjóstigg" heyrði hann úlfinn segja. Akutagawa faldi sig bak við gamlan trjádrumb og fylgdist með tilburðum úlfsins gagnvart Mjallhvíti. "Baahh, hún er nú kannski smá lík mér, fjandinn hafi það, hversu mörgum Japönum ætli hún hafi legið undir?" Hugsaði samúræjinn með sjálfum sér, "...og þó, það var náttúrulega japanska hvalveiðiáhöfnin hérna um árið."
Vindurinn blæs blíðlegum koníaksilm í nasir úlfsins og næm nef greina örlitla lykt af ódýru ilmvatni
Raggi rós rumskar ekki við þennan unaðslega ilm, heldur byrjar að dreyma um fáklædda konu sem dansar lipurlega, hún týnir af sér spjarirnar og kastar jafnóðum í Ragga, sem skilur ekki hvað er að gerast og heldur áfram að spila lúdó við Halla Hagamús.
hey, ég ætla að vera "ekkert" og ég gerist stundum
ekkert gerist í smá stund
Mamma Rauðhettu, sem í raun heitir Annabella Júlíanna Geirsdóttir en er kölluð Þórey, hreinlega gefst upp á að elta samúræja föðurómyndina, snýr við og leggur að stað í áttina heim. Á leiðinni kemur hún að honum Ragga rós sem liggur sofandi í breiðu af hattsveppum Aha! Nú veit ég! Afhverju datt mér þetta ekki í hug fyrr Lymskulegt bros færist yfir andlit Þóreyjar og hún hefst þegar handa við að týna af sér spjarirnar og henda þeim jafnóðum í Ragga sem steinsefur
Skyndilega rumskar Raggi og honum til undrunar sér hann Þóreyju vera að týna af sér spjarirnar. "akkurru...akkurrru ertu að fara úr þessu, hvað er þetta" segir hann og bendir á lafandi mjólkurkirtla Þóreyjar.
Skyndilega rumskar Raggi og honum til undrunar sér hann Þóreyju vera að týna af sér spjarirnar. "akkurru...akkurrru ertu að fara úr þessu, hvað er þetta" segir hann og bendir á lafandi mjólkurkirtla Þóreyjar.
þetta er fyrir þig að hanga í, handfjatla og sjúga! segir Þórey og treður vinstra júgrinu ofaní kok Ragga
Við þetta kúgast Raggi og ælir yfir Þóreyju...örmagnast og steinsofnar aftur.
við það æsist Þórey ennfrekar og reynir að ná Ragga úr buxunum en þær eru sem límdar á Ragga og eftir stutta stund gefst Þórey upp og fær sér sæti á hattsvepp.
Sér Rauðhettu hoppa inn í kjarrið Halló stúlka litla. Ekki vera feimin. Viltu nammi væna? Veiðir gamlan Bismark-brjósigg upp úr buxnavasanum sem hefur verið þar allt frá lýðveldishátíðinni á Þingvöllum, þ.e.a.s. þessari sem tókst skammlaust Viltu brjósigg?
Lafhrædd við úlfinn jánkar hún engu að síður við brjóstsygg. En tryggir sér það samt alltaf að vera aldrei nógu nálægt úlfinum og er afar varfærin í kringum hann. En engu að síður ætlar hún ekki að doka þarna við lengi og ákveður að rjúka af stað til ömmu kannski að hún sjái hana móður sína á leiðinni. Þakkar úlfinum fyrir sig og hleypur af stað.
Sér móður sína vera að dangla eitthvað með rósinni sem hún hafði verið búin að tína í blómvöndinn sinn. Hundskammar svo móður sína að fara svona illa með blómin og spyr hana svo afhverju í fjáranum hún sé búin að bera sekkina sína.
mamman situr enn á sveppinum, horfir þrútnum augum á Rauðhettu og stynur upp, andstutt mjög Hvaða helvítis ónæði er þetta, fær maður aldrei frið fyrir þér krakkaskömm! Átt þú ekki vera hjá ömmu þinni!